Obserwując oszałamiającą karierę płaskich monitorów LCD w urządzeniach elektronicznych, trudno sobie wyobrazić, żeby monitory LCD nagle ustąpiły miejsca innym. Ale konkurencja dla dominującej dzisiaj na rynku technologii LCD puka już do serc konsumentów.
Organiczne wyświetlacze elektroluminescencyjne zwane w skrócie OLED (Organic Light-Emitting Diode) są już produkowane i oferowane użytkownikom palmtopów, monitorów komputerowych i telewizorów. Ostatnio – jak donosi portal Cellular News, firma Dialog Semiconductor opracowała technologię superoszczędnych monitorów OLED do zastosowań w telefonach komórkowych. Będą one zużywały 30 proc. mniej energii niż dotychczas stosowane.
Ekrany OLED mają wszystkie zalety LCD, ale w przeciwieństwie do nich emitują własne światło, nie potrzebują więc podświetlania. Świecą półprzewodniki organiczne pod wpływem dostarczonego prądu elektrycznego.Monitory są lżejsze, cieńsze, mają żywsze barwy i zużywają mniej energii niż ekrany LCD. Monitory OLED lepiej sobie radzą z wyświetlaniem szybko poruszających się obiektów na ekranie. Oferują też lepsze odwzorowanie kolorów. Ponieważ nie wymagają podświetlania, mogą być też produkowane na elastycznym podłożu. Dzięki temu mogą być zwijane.
Samsung pokazał prototyp zwijanego ekranu OLED podczas wystawy FPD International 2007 w Jokohamie w Japonii. Organiczny wyświetlacz o przekątnej 4,3 cala ma rozdzielczość 480 x 272 punktów. W grudniu 2007 roku swój zwijany ekran OLED o przekątnej 2,5 cala zaprezentował Sony.
Jednym z pierwszych seryjnych urządzeń wyposażonych w monitor OLED był palmtop Sony o przekątnej 3,8 cala, rozdzielczości 480x320 punktów. Telewizor z ekranem organicznym XEL-1 firma zaprezentowała w październiku 2007. Miał przekątną 11 cali i rozdzielczość 960 na 540 punktów. Grubość urządzenia wynosiła zaledwie 3 cm. Cena tego modelu w USA to ok. 2,5 tys. dolarów.
