Niepełnosprawnemu zabrali psa i kazali płacić za jego utrzymanie

Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, rozpatrującego skargę niepełnosprawnego mężczyzny, który został zmuszony do czasowego oddania psa pod opiekę schroniska. Właściciel psa od wielu lat chorował i przebywał w szpitalu na licznych zabiegach. Nie mógł się zając swoim pupilem należycie, dlatego też poprosił o opiekę nad nim sąsiadów. Ci najwidoczniej niedostatecznie się nim zajmowali, gdyż miasto psa odłowiło i zabrało do schroniska.

Rzecz miała miejsce w lutym 2011 roku, kiedy burmistrz orzekł o czasowym odebraniu mężczyźnie jego psa. Jako, że właściciel decyzji nie zaskarżył, jej wykonaniem zajęło się przedsiębiorstwu świadczące usługi w zakresie wyłapywania czworonogów, przetrzymywania i przekazywania ich do schroniska dla bezdomnych zwierząt.

Półtora roku później mężczyzna dostał informację z ratusza, że w sprawie odłowienia i utrzymania psa zostało podjęte postępowanie. Burmistrzowi zależało na obciążenia go kosztami utrzymania zwierzęcia, w tym wyłapania i transportu oraz za przekazania pupila do schroniska. Urzędnik przedstawił również faktury, które dokumentować miały poniesione w sprawie wydatki.

Mężczyzna złożył oświadczenie, że nie ma możliwości poniesienia kosztów, gdyż jest osobą niepełnosprawną i bezrobotną, a utrzymuje się wyłącznie z pomocy społecznej.

W lipca ubiegłego roku burmistrz wydał decyzję, którą obciążył niepełnosprawnego kosztami na łączną kwotę prawie czterech tysięcy siedmiuset złotych. Obejmowała ona utrzymanie (w tym wyłapanie i transport) psa, w kwocie prawie dwóch tysięcy siedmiuset złotych i przekazania psa do schroniska dla bezdomnych zwierząt (w tym transportu), w kwocie prawie dwóch tysięcy złotych.

Burmistrz wyjaśnił, że wobec stwierdzonych nieprawidłowości w sprawowaniu opieki nad psem, odebrano go właścicielowi na mocy decyzji i oddano do schroniska, jednakże mimo, że gmina ma obowiązek zapewnienia zwierzęciu schronienia, nie jest jednak obligowana do pokrywania kosztów z tym związanych. Urzędnik wyjaśnił, że obowiązek taki spoczywa na dotychczasowym właścicielu psa, którego organ obciąża kosztami transportu, utrzymania i koniecznego leczenia. Dodał, że wielkość należnej kwoty ustalono na podstawie faktur wystawionych przez przedsiębiorstwo, któremu zlecono wyłapanie, transport, przetrzymanie a następnie przekazanie porzuconego psa do schroniska.

Mężczyzna złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Zakwestionował zasadność odebrania mu psa. Wyjaśnił, że w czasie pobytu w szpitalu zwierzak znajdował się pod opieką osób trzecich; miał zapewnioną żywność i wodę, co mogą potwierdzić świadkowie. Wskazał, że po wyjściu ze szpitala w rozmowie z burmistrzem wyraził zgodę na adopcję psa, z uwagi na swój zły stan zdrowia oraz konieczność poddania się zabiegowi operacyjnemu. Podkreślił, jednak ,że urzędnik dopiero po upływie półtora roku wszczął postępowanie w sprawie obciążenia go kosztami, on natomiast nie godzi się na ponoszenie konsekwencji cudzych, bezprawnych działań.

SKO utrzymało w mocy decyzję burmistrza. W swoim rozstrzygnięciu godząc się z działaniem burmistrza, powołało m.in. ustawę o ochronie zwierząt, zgodnie z którą, w przypadku znęcania się nad zwierzęciem domowym może być ono czasowo odebrane właścicielowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia i przekazane schronisku, zaś kosztami transportu, utrzymania i koniecznego leczenia zwierzęcia obciąża się jego dotychczasowego właściciela. Kolegium podkreśliło, że decyzja rozstrzyga jedynie o kosztach, a nie rozstrzyga natomiast o zasadności odebrania psa.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Mężczyzna zarzucił administracji, że faktury nie były weryfikowane oraz, że urzędnicy wiedzieli, iż ten utrzymuje się ze świadczeń pomocy społecznej, jest ubogi i schorowany.

24 października 2013 roku WSA uchylił obie decyzje w sprawie. Sąd wyraził pogląd, że decyzja o kosztach pobytu zwierzęcia w schronisku wydana na podstawie ustawy o ochronie zwierząt musi ustalić konkretne, określone kwotowo koszty, które obowiązany jest uiścić właściciel lub dotychczasowy opiekun zwierząt. W tej sprawie natomiast nie uzasadniono w żaden sposób na jakiej podstawie obciążono mężczyznę kosztami z tytułu dziennego kosztu utrzymania czworonoga - nie wyjaśniono, w jaki sposób kwota wynagrodzenia przysługującego firmie została skalkulowana i jakie konkretnie koszty obejmuje.

Sąd nie kwestionował wysokości podanych kwot, jednakże brak kalkulacji w tym zakresie uniemożliwiał jego zdaniem kontrolę prawidłowości wydanej decyzji administracyjnej.