– pozostawania nauczycieli w stanie nieczynnym,
– usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za którą w okresie od 15 listopada 1991 r. do 24 lipca 1992 r. wypłacono nauczycielowi na podstawie ustawy Karta nauczyciela wynagrodzenie za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy, np. z powodu choroby, a w odniesieniu do wynagrodzenia wypłaconego nauczycielowi w czasie urlopu macierzyńskiego za okres od 15 listopada 1991 r. do 31 lipca 1992 r.
Sądy nie zaliczają tylko urlopu wychowawczego.
Wszystkie wymienione wyżej okresy, jeżeli przypadają po 14 listopada 1991 r., nie są więc wliczane przez ZUS do stażu pracy w szczególnym charakterze, ale jedynie do ogólnego stażu pracy. Biorąc jednak pod uwagę bogate orzecznictwo Sądu Najwyższego, nauczyciele mogą walczyć przed sądem o zaliczenie tych okresów do nauczycielskiej emerytury (poza okresem urlopu wychowawczego) sprzed nowelizacji ustawy 1 lipca 2004 r. Po tej dacie nie jest to już możliwe.
Sąd Najwyższy (II UK 219/04) przyjął bowiem, że do okresu pracy w szczególnym charakterze, o którym mowa w art. 88 ust. 1 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela, należy wliczać okresy niezdolności do pracy z powodu choroby i macierzyństwa oraz okresy urlopu udzielanego dla poratowania zdrowia sprzed 1 lipca 2004 r., to jest sprzed dnia wejścia w życie art. 32 ust. 1a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Po tej dacie wraz ze zmianą przepisów dotyczących nauczycieli nie jest to już możliwe.
Do pracy nauczycielskiej nie zalicza się również, bez względu na to, w jakim okresie zostały przebyte, okresu urlopu wychowawczego, służby wojskowej, urlopu bezpłatnego.
Zdaniem SN cel urlopu wychowawczego jest inny niż urlopu macierzyńskiego, zwolnienia z powodu choroby lub urlopu dla poratowania zdrowia. Nie zalicza się do okresu pracy w szczególnym charakterze, gdyż nie zapewnia możności dalszego wykonywania pracy. Dotyczy to zresztą nie tylko nauczycieli, ale także innych grup zawodowych objętych uprawnieniem do preferencyjnej emerytury we wcześniejszym wieku z tytułu pracy w szczególnym charakterze lub w szczególnych warunkach (niepublikowany wyrok z 6 czerwca 2006 r., I UK338/05).
Osoby wykładające na wyższych uczelniach również mają prawo do wcześniejszych emerytur.
Zgodnie z ustawą o szkolnictwie wyższym z 27 lipca 2005 r. kobiety i mężczyźni urodzeni przed 31 grudnia 1948 r., którzy chcą skorzystać z wcześniejszej emerytury, muszą mieć odpowiednio 25 lat (kobiety) lub 30 lat (mężczyźni) stażu pracy, w tym 20 przepracowanych w szkolnictwie wyższym albo instytucjach naukowych, pod warunkiem ukończenia 55 lat życia (kobieta) lub 60 lat (mężczyzna).
Uwaga!
Prawo nauczycieli do emerytury nie jest już uwarunkowane rozwiązaniem umowy o pracę. Tylko dla celów wypłaty emerytury ten warunek musi być spełniony. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy emerytalnej prawo do emerytury podlega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego nauczyciel akademicki pracował bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.