Szwecja chwali werdykt Akademii

- Vargas Llosa to jeden z najwybitniejszych twórców hiszpańskojęzycznego obszaru, który rozwinął sztukę narracji i dialogu w unikalny sposób — kontynuuje Englund. — Dialogu nie rozgrywa nigdy w jednym planie, dlatego jego powieści należ czytać z ogromną uwagą. Fascynuje mnie polifonia jego utworów i wszechobecny wątek rewolty, buntu i wyzwolenia.

Englund radzi zacząć czytanie noblisty od „Święta kozła”, książki o czasach brutalnych rządów dyktatora Trujillo w Republice Dominikańskiej. Ciepło opowiada też o „Ciotce Julii i skrybie”, autobiograficznym dziele pisarza.

Sekretarz odniósł się też do histerii, jaka owładnęła Szwecją kilka dni przed ogłoszeniem literackiego Nobla. „Dagens Nyheter” skomentował nawet jego wpis na blogu, gdzie Englund doniósł, iż na ogłoszenie nazwiska laureata przywdzieje szary garnitur. Szary — spekulował dziennik. — Co to może oznaczać? I wysnuł wniosek, że laury otrzyma w tym roku Don DeLillo. W jego powieści „White noise” pojawia się bowiem Mr Gray.

Nagrodę dla Mario Vargas Llosy przyjęli z radością wydawcy i tłumacze. -To gigant — podkreślała szefowa wydawnictwa Norstedts, Eva Gedin. — Tak długo mieliśmy nadzieję, że otrzyma nagrodę, że dzisiejszy werdykt jest nieomal nierzeczywisty...

Kaj Schueler, szef działu Kultury Svenska Dagbladet, powiedział, że o nazwisku Llosy spekulowano od dawna. Pochwalił Akademię, że w końcu przestała koncentrować się na Europie. Przyznał jednak, że jest nieco zaskoczony.

— Na podstawie dwóch ostatnich powieści, jakie czytałem — powiedział „Rz” Schueler — mogę stwierdzić, ze Llosa należy do pisarzy politycznych. Był politycznie aktywny, próbował zostać prezydentem Peru. Sadzę, ze to wstrzymywało Akademię od wcześniejszego go uhonorowania. Tegorocznym werdyktem Akademia wraca do tradycji nagradzania pisarzy za długoletnią twórczość. Tak było w przypadku Grassa, Pintera i Dorris Lessing.