* * * * * *
Rafał Księżyk,
„Kryzysy w Babilonie.
Robert Brylewski. Autobiografia"
Muzyka do czytania
Polski rynek zalała fala muzycznych książek. W większości na bardzo wysokim poziomie. Biografie, autobiografie, wywiady rzeki, historie największych utworów, listy... To tylko wierzchołek góry lodowej
,
Wyd. Literackie
Roberta Brylewskiego nie trzeba nikomu przedstawiać. Myślę, że każdy czytelnik „Przekroju" słuchał na jakimś etapie życia nagrań Kryzysu, Armii, Brygady Kryzys, Izraela i wielu innych kapel dowodzonych przez ojca chrzestnego polskiego punk rocka. Wywiad rzekę, któremu daleko do wielu tego typu „na szybko" powstających pozycji, przeprowadził obecny naczelny „Playboya" Rafał Księżyk. Dzięki muzycznej erudycji, kulturze osobistej i klasie rozmówców otrzymujemy kolejną po „Desperado", wywiadzie Księżyka z Tomaszem Stańką, świetną lekturę. Brylewski żył kreatywnie, ale zmagał się z życiem, często stając na samej jego krawędzi. Płacił i płaci wysoką cenę za życiową oraz twórczą niezależność.
* * * * * *
Paul Trynka
,
„Iggy Pop: Upadki,
wzloty i odloty
legendarnego punkowca"
,
wyd. Sine Qua Non
Pozostając blisko kultury niezależnej, nie sposób nie zwrócić uwagi na biografię Iggy'ego Popa. Paul Trynka pracował nad nią 10 lat! Spotkał się z rodziną, przyjaciółmi, wrogami, ze współpracownikami Popa oraz – rzecz jasna – z samym Iggym. Dzięki dziennikarskiemu doświadczeniu Trynki powstała jedna z najlepiej udokumentowanych biografii w historii muzyki.
* * * * * *
Patti Smith,
„Poniedziałkowe dzieci"
,
wyd. Czarne
„Poniedziałkowe dzieci" Patti Smith to literatura najwyższych lotów. I nie dlatego, że została nagrodzona National Book Award i utrzymała się przez 37 tygodni na liście bestsellerów „New York Timesa". To częściowo biografia Patti, a częściowo historia frapującej relacji piosenkarki i Roberta Mapplethorpe'a, słynnego fotografa, ikony środowiska gejowskiego, ofiary AIDS. Ona była złą dziewczyną, która starała się być dobra, a on był dobrym chłopcem, który próbował być zły. Byli jak Bonnie i Clyde nowojorskiej bohemy. W książce przewijają się takie nazwiska jak Bob Dylan, Jimi Hendrix, Andy Warhol, Janis Joplin, Allen Ginsberg i wielu innych. Ale najważniejszy jest idealistyczny świat, w którym Patti żyła z Robertem. A później już tylko ból po jego utracie.
* * * * *
John Lennon,
„John Lennon. Listy"
,
wyd. Prószyński i S-ka
Wydawniczym wydarzeniem tej jesieni jest „John Lennon. Listy". Pięknie, że po raz pierwszy wdowa po Johnie, Yoko Ono, zgodziła się na opublikowanie korespondencji artysty. Zbiór zawiera prawie 300 listów oraz pocztówek opatrzonych komentarzem Huntera Daviesa, autora oficjalnej biografii Beatlesów, a prywatnie przyjaciela Lennona.
* * * * *
Bartek Koziczyński,
„Red Hot Chili Peppers.
Kalifornizacja"
,
wyd. In Rock Music Press
Fanów Red Hot Chili Peppers ucieszy wznowienie biografii zwariowanych Kalifornijczyków. Jeśli szukać w Polsce naczelnego redhotchilipepersloga, to bezwzględnie jest nim Bartek Kopiczyński, dziennikarz „Teraz Rock" i radiowej „Czwórki". Pisze lekkim, przystępnym językiem, z humorem i klasą. Dla fanów RHCP i muzyki rockowej pozycja obowiązkowa.
* * * *
Slash i Anthony Bozza,
„Slash"
,
wyd. Kagra
Podobnie zwolenników rocka powinna zainteresować autobiografia Slasha z Guns N' Roses. Życie i twórczość „najniebezpieczniejszego zespołu w historii rocka" przedstawione jest rzetelnie i ciekawie. Ale gdzieś w tym wszystkim blaknie sama postać gitarzysty i jego bogatej kariery po odejściu z zespołu – Axla Rose. Pozycja raczej tylko dla fanów GN'R.
* * * *
Johny Cash,
„Biografia"
,
Wydawnictwo Dolnośląskie
Cieszy, że w końcu ukazała się w Polsce biografia Johnny'ego Casha. Czytamy o jego dzikim, a później bardzo ułożonym życiu, które było „trudne, lecz nie nudne". Uzależnienie od rodziny, od leków, od żony, od Ricka Rubina i od muzyki sprawia, że czytając, można się później uzależnić od płyt Casha.
* * * *
Łukasz Dunaj,
„Behemoth – Konkwistadorzy
Diabła"
,
wyd. Mystic Production
Bardzo ładnie wydaną pozycją jest biografia legendy polskiego metalu Behemoth. Troszkę przeszkadza, że jest to pozycja pisana na kolanach w stosunku do Nergala i jego kolegów, ale ważne, że historia gdańszczan opowiedziana jest z polotem. Mam nadzieję, że Mystic Production zadba o tłumaczenie na Europę i świat, bo szkoda byłoby, żeby tak ładnie wydana książka naszego eksportowego muzycznego towaru „zmarnowała się" w Polsce.
Nic tylko czytać i słuchać. Podobno jesień i zima mają być tego roku wyjątkowo długie...
* * * * * *
Sławomir Gołaszewski,
„Reggae Rastafari",
wyd. Manufaktura Legenda
