Włoski interes gwiazdy serialu

„Dziewczyny, które walczą lub tańczą, to towar. Taki sam jak piwo, jak papierosy, jak alkohol” – to dewiza Mirosława N., właściciela agencji reklamowej ze Śląska, którą głosił w 2003 r. w popularnym serialu dokumentalnym TVP „Ballada o lekkim zabarwieniu erotycznym”.

Działający w erotycznym show-biznesie Mirosław N. przed młodymi kobietami roztaczał wizję kariery modelek.

Ale według policji ma drugą twarz: handlarza żywym towarem. Polscy funkcjonariusze razem z włoskimi kolegami znaleźli dowody na to, że N. za pieniądze werbował dziewczyny do pracy w nocnych klubach za granicą. Robił to od kilku lat, pod przykrywką swojej agencji. Dziś siedzi w areszcie.

– Mirosław N. usłyszał zarzut udziału w międzynarodowej grupie przestępczej, która werbowała kobiety do pracy w klubach we Włoszech, Grecji i Japonii, gdzie zmuszano je do nierządu – mówi „Rz” Leszek Goławski, rzecznik Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach. – Jest podejrzany o to, że w latach 2005 – 2008 zwerbował 15 kobiet, a kilka kolejnych usiłował zwerbować.

Roztaczając świetlane wizje kariery i dobrych zarobków, N. wraz z innymi osobami z Polski wysłali za granicę blisko 50 kobiet.

[srodtytul]Operacja „Italia”[/srodtytul]

Operację rozpracowania gangu Włosi nazwali kryptonimem „Shanti”. Nasi policjanci prowadzili akcję „Italia”. „Rz” dotarła do szczegółów.

Sprawa wyszła na jaw przez przypadek, gdy w 2005 r. w rejonie Campobasso we Włoszech znaleziono martwą kobietę. Została zamordowana, a policja ustaliła, że pracowała w miejscowym nocnym klubie o nazwie La Nuit. Prowadzili go bracia Antonio i Angelo C. 

Policjanci wzięli pod lupę braci, ale zaczęli też przyglądać się dziewczynom, które oficjalnie pracowały tam jako hostessy. Wśród nich były Polki. „Polski trop” okazał się niebawem wiodący. – Włosi ustalili, że Antonio i Angelo C. często telefonują do osób mieszkających w Polsce. Założyli im podsłuchy – opowiada „Rz” jeden z polskich śledczych.

W styczniu 2008 r. włoska policja była pewna, że kontakty nie są przypadkowe. Zwrócili się do Komendy Głównej Policji o ustalenie użytkowników polskich numerów telefonów. „Podejrzewamy, że na terenie Polski działają osoby, które werbują młode kobiety do pracy w klubie w Campobasso. Tam są zmuszane do świadczenia usług seksualnych” – informowali.

[srodtytul]Znaleźli haka[/srodtytul]

Dwa miesiące później nasi policjanci znali już nazwiska rozmówców obu braci. Ruszyło śledztwo, które do dziś prowadzą prokuratorzy z wydziału ds. przestępczości zorganizowanej i korupcji z Katowic.

Rozpracowaniem gangu zajęli się policjanci z Centralnego Zespołu do Walki z Handlem Ludźmi i funkcjonariusze z Katowic. Trop prowadził do Mirosława N.

W branży rozrywkowo-erotycznej działał od lat. „Nieletnich dziewczyn nie zatrudniam, działalności towarzyskiej i seksualnej nie prowadzę. Nie mają na mnie haka” – mówił w lutym 2004 r. „Super Expressowi”. Według mediów jego pokazy erotyczne: miss mokrego podkoszulka czy walki dziewczyn w kisielu odbywały się w ok. 200 dyskotekach. Głównie w małych miasteczkach.

„Jeśli jesteś atrakcyjna i taka się czujesz, jeśli jesteś rozrywkowa i lubisz się bawić, masz ogromną chęć do poznawania świata, interesują cię inne kultury, ludzie... to właśnie Ciebie ciągle szukaliśmy!” – tak N. kusił dziewczyny do pracy. Jego oferta wciąż jest na stronie internetowej.

N. i jego żona stali się znani w 2003 r., gdy wystąpili w serialu TVP. „Ballada o lekkim zabarwieniu erotycznym” dokumentowała życie dziewczyn, które marząc o karierze modelki, zaczynają pracę w erotycznym biznesie.

„Macie być atrakcyjne, zgrabne i macie się podobać” – mówił N., nie kryjąc, że kobiety to towar, jak każdy inny. Te z biednych domów, bez pracy wizja kariery przyciągała jak magnes.

„To jest ucieczka od rzeczywistości, od tej szarej, wrednej rzeczywistości” – mówiła brunetka prezentująca bieliznę erotyczną. Ich kariera kończyła się jednak w serialu na dyskotekowych pokazach bielizny lub tarzaniu się w kisielu.

Według śledczych nie dla wszystkich kobiet werbowanych przez N. przygoda kończyła się na pokazach.

Prokuratorzy twierdzą, że agencja N. była przykrywką do werbowania kobiet do klubu La Nuit. Oficjalnie miały pracować jako hostessy czy barmanki, chodziło jednak o prostytucję.

Śledczy dotarli do kobiet, które Mirosław N. wysłał do włoskiego klubu już w 2005 r. Czy mogła być to któraś z uczestniczek filmu TVP? Nie wiadomo.

[srodtytul]300 euro za dziewczynę[/srodtytul]

Jak N. znajdował dziewczyny? – Włosi składali zapotrzebowanie, a on przez stronę internetową swojej firmy je wyszukiwał – mówi jeden ze śledczych.

Zamieszczał takie m.in. ogłoszenia: „Firma rozrywkowa zajmująca się organizacją profesjonalnych pokazów erotycznych poszukuje atrakcyjnych dziewczyn do pracy w charakterze tancerka erotyczna, striptizerka, hostessa topless, zawodniczka do walk”.

Anonsy mają daty nawet z końca 2009 r. Szukał „atrakcyjnych dziewczyn, wiek 18 – 28 lat, o proporcjonalnej budowie ciała i poczuciu rytmu”. 

W ten sposób – jak ustalili policjanci – Mirosław N. zwerbował co najmniej 15 dziewczyn. Do tylu z nich udało im się już dotrzeć. Kobiety złożyły obciążające go zeznania.

N. kontaktował się z włoskimi „odbiorcami” przez Liliannę K., Polkę mieszkającą we Włoszech. Prowadziła tam salon piękności i była konkubiną Antonia C. – głównego organizatora procederu.

– Lilianna K., która znała włoski, pełniła rolę tłumacza, ale także odbierała z lotniska dziewczyny, które przyjechały z Polski, i pomagała im się urządzić – opowiada podinspektor Maciej Romanowski z Centralnego Zespołu do Walki z Handlem Ludźmi z Komendy Głównej Policji, który brał udział w rozpracowaniu gangu. – Za jej pośrednictwem Mirosław N. kontaktował się z włoskimi właścicielami klubu.

Drugim werbownikiem w Polsce był Krzysztof G., prowadzący podobną jak N. działalność, ale nie tak znany.

Lilianna z oboma mężczyznami utrzymywała kontakt, ale panowie o sobie nie wiedzieli.

N. oraz G. wyszukiwali kobiety głównie na Dolnym Śląsku. Pomagała im w tym Mirella D., kolejna znajoma Lilianny. 

Mirosław N. wiedział, co czeka dziewczyny za granicą. W korespondencji e-mailowej z Lilianną prosił: „nie pisz, że mam załatwić dziewczyny, bo za coś takiego moja znajoma musi się tłumaczyć przed prokuratorem”.