Zdarza się, że przedsiębiorcy w celu usprawnienia i optymalizacji kosztów wspólnie gromadzą dane osobowe klientów. Mogą to być np. firmy prowadzące własne programy lojalnościowe, ale skierowane do konsumentów o podobnej charakterystyce. Koncentrują się na tej wybranej grupie docelowej i stosują podobne metody dotarcia do niej. Jednocześnie współpracują ze sobą.
Może to polegać na stosowaniu jednolitego wzorca deklaracji o zgodzie na przetwarzanie danych osobowych, w którym obie firmy są wskazane jako podmioty zyskujące prawo do ich gromadzenia i przetwarzania.
Dzięki temu, gdy jedna firma pozyska dane nowej osoby, beneficjentem automatycznie staje się również drugi podmiot i na odwrót. W ten sposób mogą sprawniej pozyskiwać informacje i szybciej rozbudowywać bazy potencjalnych klientów.
Chociaż takie działanie samo w sobie nie jest zakazane, to jednak trzeba to robić z zachowaniem podstawowych zasad rządzących procesem gromadzenia i przetwarzania danych osobowych. Podstawą legalnego przetwarzania danych w myśl art. 23 ustawy o ochronie danych osobowych jest oczywiście dysponowanie zgodą osoby, która przekazuje informacje o sobie. Jednak warto zaznaczyć, że zgoda ta musi być wyraźna i jednoznaczna.
Dlatego w pierwszej kolejności warto przypomnieć o treści art. 7 pkt 5 ustawy o ochronie danych osobowych (DzU z 2002 r. nr 101, poz. 926 ze zm.). Definiuje on pojęcie zgody na przetwarzanie danych osoby, której one dotyczą. Rozumie się przez to oświadczenie woli, którego treścią jest zgoda na przetwarzanie danych osobowych tego, kto składa oświadczenie.