Z dostępnych danych wynika, że ok. 98 proc. wszystkich wygranych spraw frankowych kończy się ustaleniem (względnie stwierdzeniem) nieważności umowy kredytu przez sąd (vide: https://nawigator.bankowebezprawie.pl/statystyki). Nie dziwi więc to, że w procesach dotyczących tzw. kredytów frankowych najczęściej roszczenie o odfrankowienie nie jest roszczeniem głównym, a roszczeniem ewentualnym, tj. rozpatrywanym na wypadek nieuwzględnienia przez sąd roszczenia zasadniczego.
Zmiana warunków zawartej umowy
Odfrankowienie kredytu opiera się na kilku łącznie spełnionych założeniach. Pierwszym założeniem jest utrzymanie w mocy zawartej pomiędzy kredytobiorcą a bankiem umowy kredytu. Drugim założeniem jest pozbawienie umowy kredytu mechanizmu indeksacji/denominacji kredytu walutą obcą CHF, trzecim założeniem jest zastosowanie dotychczasowego oprocentowania towarzyszącego pierwotnej umowie kredytu. Na skutek powyższych zabiegów umowa kredytu indeksowanego/denominowanego do CHF przekształca się w zwykły kredyt złotowy, ale oprocentowany jak kredyt indeksowany/denominowany do waluty obcej – najczęściej taki kredyt jest określany jako złoty na LIBORZE.
Nie można przy tym zapomnieć, że na oprocentowanie składa się również marża, z racji tego, że sąd bada umowę pod kątem występowania w niej postanowień niedozwolonych na chwilę jej zawarcia (vide: uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 20 czerwca 2018 roku, sygn. akt: III CZP 29/17, LEX nr 2504739) – do wyliczeń pełnomocnicy kredytobiorców i biegły przyjmują stałą marżę kredytu z dnia zawarcia umowy.
Czytaj więcej
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w czerwcowym wyroku, po raz kolejny stanął po stronie frankowiczów. Wcześniej uznał, że wadliwą umowę kredytową można unieważnić na żądanie lub za zgodą konsumenta. Teraz stwierdził, że w przypadku unieważnienia umowy bank nie może domagać się od kredytobiorcy wynagrodzenia za korzystanie z kapitału.
Przeprowadzenie symulacji spłat rat
Ustalenie wszystkich parametrów przekształcenia kredytu indeksowanego/denominowanego do CHF na kredyt PLN+LIBOR+marża pozwala na przeprowadzenie symulacji spłat rat takiego kredytu i porównanie sumy tak otrzymanych spłat rat na konkretnie wskazany dzień z historią spłaty rat kredytu przedstawioną przez bank w stosownym zaświadczeniu, które kredytobiorcy pozyskują na potrzeby procesu. W ten sposób powstaje tzw. nadpłata wynikająca z różnicy pomiędzy środkami, które kredytobiorca wpłacił faktycznie na rzecz banku z tytułu spłat rat kapitałowo-odsetkowych, a tym, co hipotetycznie wpłaciłby z tego samego tytułu, gdyby zawarta przez niego umowa kredytu została pozbawiona mechanizmu indeksacji tudzież denominacji kredytu walutą obcą CHF. Oprócz wygenerowanej w ten sposób nadpłaty kolejnym skutkiem odfrankowienia kredytu jest znaczące, bo zazwyczaj ok. 70-proc. obniżenie salda zadłużenia kredytobiorcy wobec banku.
