Dlaczego kilka miesięcy po dojściu do władzy godzi się na porozumienie, które za tańszy gaz z Rosji pozwala rosyjskiej Flocie Czarnomorskiej pozostać na ukraińskim Krymie prawie do połowy tego wieku?Jeżeli to porozumienie uznać za przyklepanie utraty suwerenności Ukrainy, to ta suwerenność była bardzo tania – ledwie około 90 dolarów rocznie na mieszkańca. Ale tak być nie musi; Ukraina uzależniła się od Rosji, ale niekoniecznie na kilka pokoleń, niekoniecznie do 2047 roku, do którego rosyjskie okręty teoretycznie mogą stacjonować w Sewastopolu.
Tak się stanie, jeżeli Zachód uzna, że Ukraina na dobre wróciła pod skrzydła Moskwy. I nie zrobi nic, by dać Ukraińcom realną perspektywę znalezienia się w strukturach zachodnich. Czyli skorzysta z okazji – uzna, że dyskusja o rozszerzeniu Unii Europejskiej na Wschód jest skończona, i na dobre uszczelni granicę między Ukrainą a światem kojarzącym się jej mieszkańcom z dobrobytem i wolnością, gdzie nie ma podziału na grupkę miliarderów i masę biednych.
Niestety, wiele wskazuje na to, że niektórym krajom zachodnim taka perspektywa się spodoba. Polsce to się podobać nie może. Czeka nas jeszcze cięższe zadanie przekonywania Europy, by nie rezygnowała z Ukrainy.
Ukraina nie ma szczęścia ani do elit, ani do geopolityki. Może wczorajsze wydarzenia w Kijowie doprowadzą przynajmniej do przebudzenia elit pomarańczowej rewolucji. One także z powodu personalnych konfliktów i zmarnowania entuzjazmu społeczeństwa przyłożyły się do tryumfu Janukowycza. Do zwycięstwa poglądu, że najważniejsze jest to, by rosyjski gaz był trochę tańszy. Ten pogląd nie musi być wieczny. Jeszcze Ukraina nie zginęła, choć zawiązała sobie pętlę na szyi.
Skomentuj na [link=http://blog.rp.pl/haszczynski/2010/04/27/suwerennosc-ukrainy-oddana-za-90-dolarow/]blog.rp.pl/haszyczynski[/link]
