Początek wojny w Ukrainie zastał Polskę bez praktycznie żadnych zapasów amunicji artyleryjskiej 155 mm. Były one liczone w pojedynczych tysiącach sztuk. Od tego czasu przy okazji zakupu armatohaubic K9 w Korei Południowej zamówiliśmy w tym kraju od 100 do 200 tys. takich pocisków. Cena amunicji nie jest publicznie znana, ponieważ oficjalnie podano koszt całościowego zakupu.
Czytaj więcej
Samodzielnie podołamy budowie fabryki amunicji – aktualny stan zaawansowania i jego przygotowania...
Z kolei w grudniu 2023 r. w Polskiej Grupie Zbrojeniowej Agencja Uzbrojenia zamówiła 283 tys. pocisków za prawie 11 mld zł. Dostawy mają się zakończyć do 2029 r. To zamówienie było zrealizowane w ramach Narodowej Rezerwy Amunicyjnej i praktycznie wyczerpało jej budżet. W uproszczeniu można więc powiedzieć, że zamówionych mamy prawie 0,5 mln pocisków, podczas gdy deklaracje polityków wskazują na to, że powinniśmy mieć ich co najmniej milion.
Amunicja 155 mm – budowa zdolności
Tymczasem resort obrony zapowiedział właśnie kontrolę w Agencji Uzbrojenia dotyczącą zakupu amunicji artyleryjskiej. To pokłosie publikacji wp.pl, w której stwierdzono, że „Polska mogła mieć tysiące dodatkowych sztuk amunicji o kalibrze 155 mm. MON w ubiegłym roku zrezygnowało jednak z dostaw, twierdząc, że „zamówienie nie leży w interesie Sił Zbrojnych RP”.
Co to znaczy, że to zamówienie nie leżało w interesie Sił Zbrojnych? – Stwierdzenie, iż pozyskanie 155-mm amunicji artyleryjskiej „nie leżało w interesie Sił Zbrojnych”, nie było związane z brakiem potrzeb, lecz z samą formą pozyskania, która w związku z wejściem uchwały nr 43 Rady Ministrów z dnia 29 marca 2023 r. uległa wyczerpaniu, gdyż nie gwarantowała spełnienia celów tej uchwały – odpowiada na pytanie „Rzeczpospolitej” kapitan Paweł Kłosowski z Agencji Uzbrojenia. Chodzi o uchwałę dotyczącą utworzenia Narodowej Rezerwy Amunicyjnej. Celem programu jest „rozbudowa i dywersyfikacja narodowej bazy produkcyjnej amunicji wielkokalibrowej oraz uzupełnienie jej rezerw”.
