Rękopisy z Qumran, nazywane także zwojami znad Morza Martwego, to zbiór dokumentów spisanych po hebrajsku, aramejsku i grecku, znalezionych w latach 1947–1956 w 11 grotach niedaleko ruin Kumran na Zachodnim Brzegu. Z przeprowadzonych badań wynika, że datować je można na okres od II wieku p.n.e. do I wieku n.e. Najstarsze z nich mogły powstać nawet od połowy III wieku p.n.e. Teksty najprawdopodobniej należały do esseńczyków, którzy zamieszkiwali Qumran pomiędzy 125 rokiem p.n.e. a 68 rokiem n.e. W 11 grotach odnaleziono około 900 rękopisów w tym 233 manuskrypty biblijne, datowane na okres od III wieku p.n.e. po I wiek n.e.