Do proponowanych kredytobiorcom porozumień - tudzież aneksów – dotyczących „wakacji kredytowych", niektóre z banków wprowadziły postanowienia, mające na celu uzyskanie od klientów potwierdzenia wysokości bezspornego zadłużenia względem banku.
Tak sformułowane postanowienia, budziły słuszne wątpliwości kredytobiorców. Swoje zainteresowanie treścią wniosków i aneksów dotyczących wakacji kredytowych wyraził rzecznik, który jeszcze w marcu bieżącego roku zwrócił się do banków o przesłanie dokumentacji, dotyczącej odroczenia płatności rat w związku z SARS-CoV-2. Wyniki analizy potwierdziły obawy kredytobiorców: wnioski o wakacje kredytowe niektórych banków zawierały postanowienia, które w przyszłości mogłoby utrudnić dochodzenie roszczeń przed sądem, w szczególności w sprawach „frankowych". Zdaniem rzecznika wprowadzenie takiej konstrukcji mogło bowiem rodzić obawę, że bank potraktuje podpisanie takiego oświadczenia jako uznanie długu.
Korzystając z uprawnień wynikających z ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, w dniu 7 maja 2020 r. Rzecznik Finansowy zawnioskował do sądu o udzielenie zabezpieczenia roszczenia w przedmiocie zaniechania nieuczciwej praktyki rynkowej przeciwko Santander Bank Polska S.A. w Warszawie. Zdaniem rzecznika, nieuczciwa praktyka banku polegała na zawieraniu w aneksach odnoszących się do „wakacji kredytowych" postanowień mających na celu uzyskanie od klientów potwierdzenia wysokości bezspornego zadłużenia względem banku.
Czytaj także: Tarcza antykryzysowa: wakacje kredytowe i ochrona przed wrogimi przejęciami