Pracownica, jako członek korpusu służby cywilnej musi, przez cały okres zatrudnienia spełniać rygory selekcyjne przewidziane w art. 4 ustawy o służbie cywilnej, w tym warunek niekaralności prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe (pkt 3) i posiadania nieposzlakowanej opinii (pkt 5). Fakt, że sąd nie skazał jej za pomówienie, a warunkowo umorzył toczące się wobec niej postępowanie karne nie oznacza, że zarzucanego jej czynu nie popełniła. Przesłanką warunkowego umorzenia postępowania karnego w myśl art. 66 § 1 kodeksu karnego jest, bowiem stwierdzenie popełnienia przestępstwa (okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie budzą wątpliwości) oraz ustalenie winy sprawcy i stopnia społecznej szkodliwości czynu. Jeśli wina sprawcy i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, to w razie zaistnienia innych dodatkowych przesłanek sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne na okres próby trwający od roku do 2 lat (art. 67 § 1 kk), przy czym okres próby biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia warunkowo umarzającego postępowanie.
Czytaj także: Służba cywilna: kiedy powrót do pracy jest wykluczony
W sytuacji opisanej w pytaniu – pracodawca uznając, że pracownica wskutek pomówienia przełożonej o korupcje a więc dopuszczenia się czynu karalnego opisanego w art. 212 kk, co zostało stwierdzone w sposób jednoznaczny w postępowaniu karnym utraciła przymiot posiadania nieposzlakowanej opinii – miał prawo, jeśli nie obowiązek, wypowiedzieć jej umowę o pracę. Jak uznał, bowiem Sąd Najwyższy w wyroku z 28 sierpnia 2013 r. (I PK 59/13) utrata przez członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego na podstawie umowy o pracę przymiotów określonych w rygorach selekcyjnych wymaga rozwiązania z nim stosunku pracy, do którego należy stosować przepisy kodeksu pracy (por. wyrok SN z 15 marca 2011 r., I PK 192/10, OSNP 2012 nr 9-10, poz. 116). Utrata przez członka korpusu służby cywilnej nieposzlakowanej opinii stanowi, więc niewątpliwie uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę w rozumieniu art. 45 § 1 kodeksu pracy.
- Małgorzata Jankowska
podstawa prawna: Art. 66-67, art. 212 ustawy z 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1600)
