Strona postępowania administracyjnego ma dwóch pełnomocników, ale nie wskazała, któremu z nich mają być doręczane przeznaczone dla niej pisma. Decyzja została doręczona najpierw jednemu pełnomocnikowi strony, wybranemu przez organ, a następnie także drugiemu z nich. Czy termin na wniesienie odwołania powinien być liczony od dnia doręczenia decyzji drugiemu pełnomocnikowi? – pyta czytelnik.
Nie.
Czytaj także: Data wszczęcia postępowania administracyjnego na żądanie strony
Zgodnie z art. 32 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.) strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Pełnomocnictwo udzielone przez stronę może obejmować upoważnienie do prowadzenia wszelkich spraw w imieniu strony, do prowadzenia poszczególnych spraw albo ich części bądź tylko niektórych czynności procesowych (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 maja 2019 r., sygn. I GSK 219/19, LEX nr 2689363). Pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych (art. 33 § 1 k.p.a.). Od dnia powiadomienia organu o ustanowieniu pełnomocnika powinien mieć on zapewniony czynny udział w postępowaniu (por. np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 13 czerwca 2019 r., sygn. III SA/Kr 345/19, LEX nr 2682479). W art. 40 § 2 k.p.a. przyjęto, że jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi. W przypadku, gdy ustanowiono kilku pełnomocników, pisma doręcza się tylko jednemu pełnomocnikowi, przy czym strona może wskazać takiego pełnomocnika.
Strona może mieć zatem kilku pełnomocników. W wyroku NSA z 30 listopada 2016 r. (sygn. II OSK 1083/16, LEX nr 2170750) wyjaśniono, że ustanowienie kilku pełnomocników przez stronę wiąże się dla organu z obowiązkiem przyjęcia, że czynności podejmowane przez każdego z nich (zgodnie z zakresem udzielonego umocowania) odnoszą skutek wobec strony, która go ustanowiła. Nie można jednak przyjąć, że organ ma obowiązek traktować wszystkich pełnomocników strony jednakowo, jeśli chodzi o obowiązek dokonywania doręczeń ze skutkiem prawnym wobec strony. Pożądanym jest, aby to strona samodzielnie wskazała, który z pełnomocników jest właściwy do doręczeń. W sytuacji, gdy strona nie skorzysta z tego uprawnienia, organ samodzielnie wybiera, który z pełnomocników strony będzie jej pełnomocnikiem do doręczeń, kierując się zasadami efektywności i sprawności postępowania. Prawo organu do wyboru tego pełnomocnika nie jest uzależnione od uprzedniego pouczenia strony o możliwości wskazania samodzielnie pełnomocnika do doręczeń oraz nieskorzystania przez nią z tego prawa. Skoro art. 40 § 2 k.p.a. nakłada na organ obowiązek dokonywania doręczeń wyłącznie jednemu z kilku pełnomocników strony, to skutki prawne związane ze skutecznym doręczeniem (np. otwarcie terminu do wniesienia odwołania) wywołuje to jedno doręczenie. Późniejsze doręczenie decyzji kolejnemu pełnomocnikowi ma już tylko informacyjny charakter.
