Wyeliminowanie ubóstwa jest jedną z głównych ambicji chińskiego rządu. Jedną z najbogatszych prowincji w kraju jest południowo-wschodnie Jiangsu, którego władze twierdzą, że jedynie garstka osób żyje tam zarabiając poniżej 6 000 juanów (863 dolary).

Najnowsze dane z końca 2019 roku pokazują, że w ciągu ostatnich czterech lat 2,54 miliona ludzi mieszkających w prowincji zostało wyciągniętych z ubóstwa.

Wspomniane 17 osób rozmawiając z chińskimi mediami twierdziły, że wciąż żyją one poniżej granicy ubóstwa, są w stanie pracować. Dane te zostały jednak zakwestionowane przez internautów. „Nie wierzę. Czy w prowincji nie ma osób bezrobotnych? Żebraków?” - napisał jeden z komentujących doniesienia. 

Podczas gdy chińska gospodarka gwałtownie wzrosła w ostatnich dziesięcioleciach, bieda nie zniknęła. Wzrosły natomiast nierówności.

Historie o indywidualnych przypadkach skrajnego ubóstwa wciąż jednak szokują kraj. Przykładem jest historia studenta z południowo-zachodniej prowincji, który w 2019 roku został zabrany do szpitala po tym, jak przez pięć lat starał się przeżyć za 2 juany dziennie (0,30 dolara). 

W Chinach nie ma jednej definicji ubóstwa, gdyż różni się ona w zależności od prowincji. Jednym z powszechnie przyjmowanych standardów krajowych jest 2300 juanów (331 dolarów) dochodu netto. Zgodnie z nim, w całych Chinach w 2017 roku około 30 milionów ludzi żyło w ubóstwie. Wiele prowincji podniosło jednak swój wskaźnik ubóstwa. Było tak w przypadku Jiangsu, gdzie wynosi on 6000 juanów (863 dolarów). Średnia ta jest powyżej międzynarodowej granicy ubóstwa Banku Światowego wynoszącej 1,90 dolara dziennie.

Od czasu otwarcia się na globalną gospodarkę w latach 90. w Chinach spadły wskaźniki ubóstwa, a rząd ma nadzieję na wyeliminowanie skrajnej biedy w 2020 roku. 

Według krajowego urzędu statystycznego tego kraju, średni dochód do dyspozycji w 2018 roku wyniósł 28 288 juanów (4059 dolarów) na osobę. 

Zgodnie z raportem Międzynarodowego Funduszu Walutowego Chiny od 1990 roku zmieniły się z kraju umiarkowanie nierównego pod względem dochodów do jednego z najbardziej nierównych na świecie.