Siedzibą Sądu Najwyższego był zawsze jeden gmach – napisano w uchwale, przypominając lokalizację siedzib SN od 1917 r.
Czytaj także: Wszyscy sędziowie mają orzekać w SN. I starzy, i nowi - orzeczenie Izby Dyscyplinarnej SN
Zdaniem zgromadzenia ulokowanie SN przy historycznym placu warszawskim nie było przypadkowe – miało nawiązywać do tradycji sądowniczych i przedwojennej siedziby SN w pałacu Krasińskich oraz stanowić widoczny symbol przejęcia sukcesji tradycji ustrojowej i orzeczniczej przedwojennego SN przez powołany na nowo po 1989 r. Sąd Najwyższy.
Zgromadzenie przypomina także, że zgodnie z regulaminem SN działalność orzecznicza SN sprawowana jest na rozprawach i posiedzeniach, a te odbywają się wyłącznie w salach rozpraw i salach posiedzeń w budynku będącym siedzibą SN.
Zgromadzenie sędziów SN orzekających w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych stwierdza, że przepisy regulaminu SN, ponadstuletnia tradycja najwyższego organu sądowniczego Rzeczypospolitej, a nade wszystko jego powaga wymagają, aby wszystkie izby SN mieściły się w gmachu przy placu Krasińskich.