Kodeks karny skarbowy pozwala sprawcy na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Jest to możliwe, jeśli wina sprawcy i okoliczności popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości. Dodatkowo sprawca musi uiścić należność uszczuploną czynem zabronionym (np. podatek dochodowy z odsetkami za zwłokę) i zapłacić kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej karze grzywny grożącej za dany czyn zabroniony oraz zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania.
O ile wysokość podatku i odsetek wynika z ustaw, o tyle wysokość grzywny i kosztów postępowania jest przedmiotem negocjacji sprawcy z organem ścigania. Ustalenie tych kwot pozwala na sprawny przebieg postępowania. Jeśli sprawca załączy do wniosku dowody uiszczenia stosownych kwot, w uzgodnionej uprzednio wysokości, organ wystąpi niezwłocznie do sądu z wnioskiem o wyrażenie zgody na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności na wcześniej uzgodnionych warunkach.
Sprawca może negocjować kwoty osobiście lub przez obrońcę. Kontakt z organem może się odbywać w dowolnej formie. Warto jednak umówić spotkanie z urzędnikiem prowadzącym sprawę i przy tej okazji prosić o udostępnienie akt postępowania przygotowawczego.
Zgody na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności udziela sąd, który orzeka tytułem grzywny kwotę uiszczoną przez sprawcę. Aby jednak wyrokowanie w tej sprawie było możliwe, konieczne jest wyrażenie przez sprawcę woli dobrowolnego poddania się odpowiedzialności, a następnie wystąpienie przez finansowy organ postępowania przygotowawczego do sądu z wnioskiem.
Warto pamiętać, że prawomocny wyrok o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Karnego.