Reklama
Rozwiń

Tomasz P. Terlikowski: Anglikanizm i duch czasów

Nie ma chyba takiego teologicznego absurdu, którego nie byliby w stanie przyjąć anglikanie, byle tylko nadążyć za heglowskim „duchem czasów", nie być na marginesie wydarzeń i byle ktoś nie oskarżył ich o to, że nie rozumieją nowoczesności. Nie, nie mówię tu o wszystkich anglikanach, znam takich, którzy wiernie służą Bogu i próbują wieść chrześcijańskie życie, ale władze tego wyznania, a przynajmniej pewna, głośna część jego duchowieństwa i hierarchii, prowadzi je ku przepaści.

Publikacja: 14.12.2018 18:00

Tomasz P. Terlikowski: Anglikanizm i duch czasów

Foto: Fotorzepa, Rafał Guz

Najnowszym tego przykładem jest instrukcja duszpasterska, która pojawiła się w Kościele Anglii, dotycząca obrzędu liturgicznego zmiany płci. Po prawnej, chirurgicznej czy jakiejkolwiek innej zmianie płci wierny transseksualista może uczestniczyć w obrządku, który biskupi Kościoła Anglii określają mianem „afirmacją wiary chrzcielnej". W jego trakcie transseksualistę zaprasza się do „potwierdzenia swojej wiary", a także „do odnalezienia przestrzeni akceptacji dla swojej transformacji" i „ponownego po przemianie poświęcenia swojego życia Jezusowi Chrystusowi".

Pozostało jeszcze 86% artykułu

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Plus Minus
„Brzydka siostra”: Uroda wykuta młotkiem
Plus Minus
„Super Boss Monster”: Kto wybudował te wszystkie lochy
Plus Minus
„W głowie zabójcy”: Po nitce do kłębka
Plus Minus
„Trinity. Historia bomby, która zmieniła losy świata”: Droga do bomby A
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Marek Węcowski: Strzemiona Indiany Jonesa