Tomasz Terlikowski

Lektura wywiadu Franciszka dla „Corriere della Sera" to smutne doświadczenie. Medialne komentarze, co nawet zrozumiałe, skupiły się na ostrych sformułowaniach dotyczących przyczyn wojny w Ukrainie, którą rzekomo wywołać miało „szczekanie NATO" u drzwi Rosji, a także na wątpliwościach wyrażanych wobec wysyłania broni broniącemu się państwu. Ci, którzy chcieli szukać pozytywów, zwracali uwagę na to, co miał powiedzieć Franciszek Cyrylowi i co rzeczywiście było przekazem istotnym.

Czy na ławie dla oskarżonych za masakrę w Buczy i Hostomelu, za gwałty na kobietach i dzieciach, za rozstrzelanych w drodze po chleb i za wywiezionych w nieznanym kierunku zasiąść powinni także – zaocznie – Dostojewski i Tołstoj? Czy zbrodnie Putina byłyby możliwe, gdyby nie takie, a nie inne ukształtowanie „szerokiej duszy rosyjskiej"?

Od wizyty kard. Angelo Bagnasco w Polsce, wysłuchania części świadków i przejrzenia dokumentów minął niemal rok.

Nie ma i nie będzie pokoju w Europie, o Ukrainie nie wspominając, dopóki nie zostaną nałożone ostre i jednoznaczne sankcje na gaz i ropę. Dopóki ich nie ma, to od samych tylko Niemiec Rosja dostaje wielokrotnie więcej miliardów dolarów, niż przeznaczanych jest przez wszystkie kraje zachodnie na pomoc Ukrainie.