Czytaj o tym, co dla Ciebie ważne.
Sprawdzaj z nami, jak zmienia się świat i co dzieje się w kraju. Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia, historia i psychologia w jednym miejscu.
Zwykłe życie czasu inwazji
"Lato 1920" Joanny Rolińskiej to kronika Warszawy w cieniu bolszewickiej inwazji, ale jednocześnie wydarzenia historyczne stanowią w tej książce jedynie tło. Autorka deklaruje: „zależało mi też, żeby ocalić od zapomnienia ludzi, mieszkańców miasta. Wybitnych i przeciętnych, znanych dziś i kompletnie zapomnianych". Te zamiary realizuje, sięgając do źródeł – wspomnień oraz obfitej wówczas prasy.
Każdy kolejny dzień od 20 czerwca do 21 sierpnia 1920 roku jest uporządkowany przez Joannę Rolińską według schematu: najpierw sytuacja polityczna, potem społeczna, kulturalna, a na koniec rubryki wypadków i ogłoszeń. Te ostatnie są kopalnią wiedzy o ówczesnych obyczajach i przejawach dawnej mentalności. Wystarczy przytoczyć niektóre anonse: „Otwarcie jadłodajni dla inteligencji na Wspólnej 40", „3 pary nowych butów sprzedam tylko chrześcijaninowi", „Oddam dziewczynkę trzymiesięczną nie chrzczoną".
Życie w mieście toczy się w rytm mszy za ojczyznę, wieców, zbiórek na cele wojskowe. Uczestniczą w tych wydarzeniach tłumy. Afisze uliczne pytają, czy mieszkańcy spełnili swój patriotyczny obowiązek, ale równocześnie nie chcą przyjmować Żydów do armii ochotniczej. I choć zabronione zostają koncerty i popisy muzyczne, to obostrzenia nie dotyczą kin i teatrów. Autorka skrzętnie śledzi życie ówczesnych scen, przybliżając sylwetki występujących na nich artystów – życie kulturalne ma bardzo istotne znaczenie w tej kronice wydarzeń. Dla miłośników historii Warszawy – w sam raz. ©?
Plus Minus
Chaos we Francji rozleje się na Europę
Polityka nad Sekwaną to dziś pole eksperymentów, w tym wciągania do władzy partii dotąd izolowanych. Efekt – woj...
Plus Minus
Podcast „Posłuchaj Plus Minus”: Przereklamowany internet
W dzisiejszym odcinku podcastu „Posłuchaj Plus Minus” Daria Chibner rozmawia z Konstantym Pilawą z Klubu Jagiell...
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Joanna Opiat-Bojarska: Od razu wiedziałam, kto jest zabójcą
Urzeka mnie głębia głosu Dave’a Gahana z zespołu Depeche Mode oraz ładunek emocjonalny ukryty między jego słowam...
Plus Minus
„28 lat później”: Memento mori nakręcone telefonem
„28 lat później” to zwieńczenie trylogii grozy, a zarazem początek nowej serii o wirusie agresji. A przy okazji...
Plus Minus
„Sama w Tokio”: Znaleźć samą siebie
„Sama w Tokio” Marie Machytkovej to książka, która jest podróżą. Wciągającym odkrywaniem świata bohaterki, ale i...
Plus Minus
Michał Kwieciński: Trzy lata z Chopinem
Lubił się wygłupiać, miał dar naśladowania, był spontaniczny. Tymczasem utrwalono w Polakach wizerunek Fryderyka...
Reklama