Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną spółki, która spierała się z fiskusem o prawo do kosztów podatkowych.
We wniosku o interpretację wyjaśniła, że nabyła zespół składników majątkowych i zobowiązań stanowiących tzw. zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. Rozpoznała dodatnią wartość firmy (art. 16 g ust. 2 ustawy o CIT). Zauważyła, że w skład majątku zorganizowanej części przedsiębiorstwa weszły też prawa majątkowe wynikające zarówno ze znajdujących się w fazie realizacji, jak i jeszcze nierozpoczętych kontraktów na budowę systemów oddzieleń przeciwpożarowych.
Za zgodą kontrahentów zbywcy ona wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki wynikające z kontraktów. Z wniosku wynikało, że w cenie sprzedaży wkalkulowane było wynagrodzenie zbywcy z przeniesienia kontraktów – równe wartości rynkowej. Spółka tłumaczyła, że w ten sposób określona wartość kontraktu przy kalkulacji wartości firmy pomniejszyła cenę nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dlatego wartość firmy nie obejmuje wartości kontraktów.
Spółka uważała, że cena zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiadającej skalkulowanej wartości przejętego kontraktu stanowi osobny koszt. Jej zdaniem powinien on zostać potrącony w momencie uzyskania przychodu z tytułu przejętego kontaktu.
Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. Zauważył, że wartość kontraktów – ujętych w księgach rachunkowych na moment zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa – nie może być rozliczona jako koszt poprzez odpisy amortyzacyjne od dodatniej wartości firmy. Obniża ona bowiem wartość firmy ustaloną na podstawie art. 16g ust. 2 i 3 w zw. art. 4a pkt 2 ustawy o CIT.
