W skardze zarzucono, że poprzez zastosowanie najsurowszego środka zapobiegawczego, który wykonywano w warunkach aresztu śledczego nieprzystosowanego do potrzeb seniorów, naruszono art. 3 Konwencji – zakaz tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania. Skarżąca wskazywała również na fakt, że areszt był stosowany zbyt długo, przez co naruszono art. 5 §3.
Czytaj także: Seniorzy z oddziałów sądowych trafiają do DPS-ów
W swojej opinii HFPC zwróciła uwagę na szczególny charakter grupy osób pozbawionych wolności, jaką są osoby starsze. Fundacja przedstawiła również dane statystyczne dotyczące populacji więziennej. W opinii wskazano na polskie przepisy i międzynarodowe rekomendacje.
Problem na skalę globalną
Zarówno w Europie jak i na świecie obserwujemy proces starzenia się społeczeństw. Zachodzące zmiany znajdują odzwierciedlenie również w populacji więziennej. Zgodnie z danymi statystycznymi, w 2018 r. w jednostkach penitencjarnych przebywało 2934 osoby powyżej 61 roku życia. Oznacza to, że w porównaniu z 2008 r. nastąpił wzrost o 1431 osób. Ponadto, w 2018 r. osoby powyżej 61 roku życia stanowiły 4,1% wszystkich osób pozbawionych wolności. W porównaniu do 2008 r. jest to wzrost o 2,34 punkty procentowe.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że starsze osoby pozbawione wolności mogą mieć specjalne potrzeby zdrowotne związane przykładowo z ograniczoną mobilnością, demencją czy zdrowiem psychicznym. Seniorzy często wymagają dodatkowej specjalistycznej opieki i częstszego badania stanu zdrowia. Wiele ograniczeń z jakimi spotykają się starsi więźniowie wynika z nieprzystosowania jednostek penitencjarnych do potrzeb osób starszych. Do Fundacji napływają skargi, w których podkreśla się kwestię nieodpowiedniego leczenia i warunków bytowych.