Pełnomocnik Marcina Dubienieckiego chce, by Trybunał Konstytucyjny uznał przepisy adwokackiego kodeksu etyki, które zakazują członkom palestry zasiadania w zarządach spółek, za niekonstytucyjne. Słusznie?
O tym może zadecydować tylko TK, ale zaskarżone przepisy ograniczają możliwość dzielenia się przez adwokatów najlepszą wiedzą prawniczą. Zasiadanie w zarządzie spółki to przecież podejmowanie decyzji biznesowych, które muszą być zgodne z prawem. To większa odpowiedzialność niż za samo doradztwo prawne. Regulacje dotyczące etyki są konserwatywne w treści, często nie nadążają za zmianami społecznymi, a zasady etyki, jak zasady współżycia społecznego, ulegają modyfikacjom.
Czytaj także:
Czy adwokat nie powinien się jednak skupić na zarabianiu pieniędzy na świadczeniu pomocy prawnej, a nie na firmowaniu działalności biznesowej?
Dawno zmienił się model wykonywania zawodu. Społeczeństwo dostało darmowe porady prawne, szuka wiedzy w internecie. Wynagrodzenie za większość tzw. urzędówek to kwoty, za które nie chciałby pracować żaden prokurator, sędzia, a tym bardziej polityk. Świadczenie pomocy prawnej to niekoniecznie dzielenie się wiedzą tylko w kancelarii. Pokazują to firmy windykacyjne czy wypożyczalnie samochodów, które do swoich usług oferują pomoc prawną. Adwokaci powinni móc się dzielić wiedzą w różnych rolach.
NRA wciąż dyskutuje, czy i jak zmieniać kodeks etyki.
A od Krajowego Zjazdu Adwokatury, który zarekomendował wprowadzenie zmian, minęły już trzy lata. Uważam, że należy zacząć działać. Tym bardziej że orzecznictwo Sądu Najwyższego się radykalizuje. Przykładem są orzeczenia aprobujące surową odpowiedzialność dyscyplinarną radców prawnych, np. to, w którym uznano, że profesjonalnego pełnomocnika należy karać za to, że poinformował przeciwnika procesowego o zamiarze złożenia przez klienta doniesienia do organów ścigania.
