Tegoroczna laureatka – Mahinour El-Masry – to adwokat zasłużony w działalności ruchu, który obalił rządy prezydenta Hosni Mubaraka.
Oskarżona za udział w pokojowej manifestacji, w której domagano się wolności i zaniechania represji policyjnych. 2 stycznia 2014 r. została skazana wyrokiem zaocznym na 2 lata pozbawienia wolności za udział w tej manifestacji. 22 maja 2014 r. jej koledzy – adwokaci z Centrum Praw Ekonomicznych i Socjalnych w Aleksandrii – zorganizowali wiec solidarności z adwokat Mahinour el-Masry, który został rozpędzony przez policję i w wyniku którego wielu adwokatów aresztowano. 28 czerwca sąd apelacyjny podtrzymał wyrok niższej instancji. Mahinour El-Masry już wcześniej zaznała represji. 29 marca 2013 r. wraz z czterema kolegami przybyła nocą na posterunek policji w Aleksandrii bronić aresztowanych manifestantów. Została wtedy wraz z kolegami aresztowana i pobita. Postawiona przed prokuratorem, odmówiła składania wyjaśnień, uznając, że prokurator jest przedstawicielem nieuznawanego reżimu, za co została oskarżona o obrazę władzy. Adwokatka była więziona za czasów rządów obalonego nie tak dawno Hosni Mubaraka, jak i jego następcy – prezydenta Muhammada Morsiego.
Zaangażowana w obronę więźniów, zwłaszcza politycznych, a także robotników oraz wygnańców palestyńskich i syryjskich w Egipcie. Adwokat uważa, że w Egipcie nic się nie zmieniło od czasów Mubaraka. Kolejny prezydent, pod pozorem zwalczania terroryzmu, również zwalczał dążenia do wolności i sprawiedliwości.
W czasie dyskusji nad kandydaturami do nagrody wskazywaliśmy, iż niemalże każdy reżim opresyjny obecnie powołuje się na rzekome zwalczanie terroryzmu jako podstawę swego działania.
Nagroda im. Ludovica Trarieux to jedyna w świecie nagroda przyznawana przez adwokatów prawnikowi najbardziej zaangażowanemu w obronę praw człowieka. Jest ona nie tylko gestem uznania, ale i solidarności dla adwokata, który w swej misji bronienia człowieka wykazuje niezłomność aż do zapłacenia często wysokiej ceny pozbawienia praw wykonywania zawodu czy wolności przez tych, którzy w walce z opozycją nie wahają się prześladować adwokatów. Nagroda czerpie swą nazwę od Lodovica Trarieux, który był dziekanem Izby Adwokackiej w Bordeaux, senatorem i obrońcą Dreyfusa, francuskiego oficera niewinnie oskarżonego i skazanego za rzekomą zdradę. W 1984r., blisko sto lat później, dziekan tej samej Izby, Bertrand Favreau, podjął inicjatywę ustanowienia nagrody dla adwokata wyróżniającego się w obronie praw człowieka. Rok później, wspólnie z wieloma izbami adwokackimi Europy oraz Instytutem Praw Człowieka Adwokatury Europejskiej (IDHA E), po raz pierwszy przyznano nagrodę dla adw. Nelsona Mandeli. W 2005 r. otrzymał ją Henri Burin des Roziers, będący zakonnikiem – dominikaninem – i zarazem adwokatem walczącym o prawa brazylijskich rolników zmuszanych przez latyfundystów do niewolniczej pracy. W 2010 r. laureatem została Karina Moskalenko z Rosji, broniąca miedzy innymi Gariego Kasparowa i dziennikarki Anny Politkowskiej.
