Wysokość żądania – sześciokrotność stawki minimalnej, określonej w rozporządzeniu ministra sprawiedliwości z 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu – uzasadnił skomplikowanym charakterem sprawy.
We wniosku do burmistrza poinformował, że w 2014 r., postanowieniem sądu rejonowego został ustanowiony w postępowaniu administracyjnym przedstawicielem dla osoby nieznanej z miejsca pobytu. Pełniąc tę funkcję aż do prawomocnego zakończenia postępowania w 2021 r., wykonywał szereg czynności, za które nie otrzymał wynagrodzenia.
Przyznania kosztów odmówił również burmistrz, stwierdzając, że brak do tego podstawy prawnej. Naraziłby się bowiem na zarzut naruszenia dyscypliny budżetowej. Poza tym przepis, na który powołuje się adwokat, nie dotyczy, zdaniem burmistrza, postępowania administracyjnego. A rozporządzenie z 2002 r. zostało 1 stycznia 2016 r. zastąpione rozporządzeniem z 2015 r.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie adwokat zarzucił błędną wykładnię przepisów. Zdaniem skarżącego burmistrz błędnie uznał, że nie istnieją podstawy prawne do obliczenia i wypłaty wynagrodzenia dla kuratora osoby nieznanej z miejsca pobytu, wyznaczonego na wniosek organu administracji przez sąd powszechny.
Sąd zaakceptował taką ocenę i uchylił zaskarżony akt burmistrza.
Nawiązując do orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2013 r. oraz do uchwały Sądu Najwyższego z 1989 r., stwierdził, że wbrew stanowisku burmistrza kuratorowi ustanowionemu przez sąd dla strony postępowania administracyjnego przysługuje wynagrodzenie z tytułu pełnionej przez niego funkcji. Należy ono do kosztów postępowania administracyjnego. Brak natomiast zarówno w kodeksie postępowania administracyjnego, jak i w przepisach szczególnych regulacji określających wprost wysokość tego wynagrodzenia i tryb jego przyznawania.
– W tej sytuacji sąd uznał, że ustalenie wynagrodzenia kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu powinno nastąpić na podstawie przepisów określających wynagrodzenie za czynności adwokackie, stosowane w sprawach administracyjnych odpowiednio – uzasadniała wyrok WSA sędzia sprawozdawca Karina Gniewek-Berezowska. – Wysokość wynagrodzenia powinna uwzględniać nakład pracy i poniesione wydatki – dodała.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sygnatura akt: II SA/Rz 1419/21
Roczny dostęp do treści rp.pl za pół ceny
Czytaj więcej
Jeżeli zachodzi konieczność podjęcia czynności niecierpiącej zwłoki, organ sam wyznacza tymczasowego przedstawiciela dla osoby nieobecnej, ale tylko do czasu ustanowienia kuratora przez sąd.
