Należy pamiętać, że nawet dłuższy wyjazd za granicę (na okres ponad 183 dni w roku podatkowym) nie przesądza jeszcze o tym, że dana osoba przestała podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jeżeli bowiem ośrodek jej interesów życiowych pozostał w kraju - to nadal dla celów podatkowych taka osoba jest uważana za mającą miejsce zamieszkania w Polsce, i w konsekwencji będzie podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Polskę z Irlandią łączy umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz U z 1996 r. nr 29, poz. 129 ze zm.). Ponieważ umowa nie przewiduje specjalnych regulacji dla dochodów z tytułu zasiłków dla bezrobotnych, to stosuje się do nich odpowiednio (w celu rozgraniczenia jurysdykcji podatkowej Polski i Irlandii) art. 18 oraz 22 umowy.
Zgodnie do art. 18 ust. 1 umowy, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie z tytułu jej wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie.
Jednakże Ministerstwo Finansów w piśmie z 2 listopada 2007 r., nr DD4/033-0740-IK/07/1282 wyjaśniło, że w polskiej wersji językowej umowy znajduje się błąd wynikający z niewłaściwego przetłumaczenia z języka angielskiego na język polski przepisu art. 18 ust. 1 tej umowy. Zdaniem Ministerstwa prawidłowo przepis ten powinien brzmieć: "(...) emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie".
Jeżeli zatem zasiłek z Irlandii jest świadczeniem transferowanym (tzn. przysługuje on na zasadzie praw nabytych w okresie wcześniejszego zagranicznego zatrudnienia i jest wypłacany osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce), to zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy, będzie on opodatkowany wyłącznie w Polsce.
Z kolei art. 22 umowy odnosi się do innych dochodów. Z przepisu tego wynika, że inne dochody mogą być opodatkowane tylko w państwie miejsca zamieszkania na podstawie wewnętrznego prawa podatkowego tego państwa.
