Zgodnie z art. 154 [2] § 1 k.p. urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. W świetle art. 154 [2] § 4 k.p. udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop.
Jak z tego wynika, urlop powinien być udzielany na dni pracy wynikające z harmonogramu pracy pracownika. Zatem, jeżeli jest on zatrudniony w wymiarze czasu pracy wynoszącym 7 godzin 35 minut na dobę i będzie korzystał z pięciu dni urlopu wypoczynkowego, należy mu go udzielić w wymiarze 5 x 7 godzin 35 minut, bez uwzględniania czasu pełnienia dyżuru medycznego (mimo że jest on wliczany do czasu pracy). W związku z wejściem w życie art. 32j ust. 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej w brzmieniu nadanym nowelizacją z 24 sierpnia 2007 r. (DzU nr 176, poz. 1240) z dniem 1 stycznia 2008 r. dyżur medyczny jest bowiem wynagradzany na zasadach określonych w art. 151 [1] § 1-3 k.p. Wysokość wynagrodzenia za dyżur medyczny została zrównana z wysokością wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Z tego też względu czasu pełnienia dyżuru medycznego nie należy uwzględniać przy udzielaniu pracownikowi urlopu wypoczynkowego. Pracownikowi pełniącemu dyżury medyczne w okresie urlopu powinno przysługiwać wynagrodzenie, jakie otrzymałby w razie gdyby pracował. Zatem, w okresie urlopu sytuacja materialna pracownika nie powinna ulec zmianie. Pracodawca zaś powinien w tym okresie wypłacić pracownikowi za okres urlopu kwotę równą wynagrodzeniu, które ten pracownik otrzymałby, gdyby z urlopu nie korzystał. Wynika to z rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (DzU nr 2, poz. 14 ze zm.). Wynagrodzenie za dyżur stanowi zmienny składnik wynagrodzenia, będący istotną częścią wynagrodzenia otrzymywanego przez lekarza (uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z18 kwietnia 1994 r., I PZP 6/94). Z tego względu wynagrodzenie za dyżury uwzględniane jest w wynagrodzeniu urlopowym w łącznej wysokości wypłacanej podczas trzech miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.
Zgodnie z art. 32j ust. 4 ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. DzU z 2007 r. nr 14, poz. 89 ze zm.) do wynagrodzenia za pracę w ramach pełnienia dyżuru medycznego stosuje się odpowiednio art. 151 [1] § 1-3 k.p. W świetle art. 32j ust. 5 tej ustawy tych zasad nie stosuje się jedynie do lekarzy stażystów, których zasady wynagradzania określają odrębne przepisy.
Dyżur medyczny należy wynagradzać jak pracę w godzinach nadliczbowych. Za czas dyżuru przysługuje zatem:
• normalne wynagrodzenie,
