Wydział komunikacji musi przedstawić wykaz zarejestrowanych pojazdów

Mężczyzna złożył zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Zwrócił uwagę, że interes prawny w uzyskaniu zaświadczenia nie musi pokrywać się z interesem prawnym w znaczeniu materialnoprawnym. Dodał, iż interes prawny w uzyskaniu zaświadczenia może uzasadniać korzyść, którą osoba ubiegająca się o wydanie zaświadczenia może odnieść w innym postępowaniu. Natomiast odmowa wydania zaświadczenia w takim stanie rzeczy pozbawiona była jakichkolwiek podstaw.

Innego zdania było Kolegium. Stwierdziło, że powołanie się na kodeks cywilny nie potwierdza, że wnioskodawca był właścicielem bliżej nieokreślonych pojazdów. Co więcej mężczyzna nie wskazał, aby w stosunku do samochodów istniały jakiekolwiek wątpliwości co do tego, kto jest, bądź kto był ich właścicielem i co wymagałoby przedstawienia dowodu w postaci urzędowego zaświadczenia.

Według SKO interesu prawnego nie może uzasadniać wola wszczęcia postępowań w sprawie zwrotu części opłat za wydanie karty pojazdu, gdyż nie są one w ogóle zależne jakimkolwiek niezaświadczenia. Kolegium dodało, że skoro mężczyzna nie pamięta jakie samochody zostały przez niego zarejestrowane oraz jakie były ich znaki identyfikacyjne, to jego jego obowiązkiem jest ustalenie tych danych we własnym zakresie na podstawie prawa wglądu do akt.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który nie podzielił stanowiska urzędników. WSA 19 grudnia 2013 roku orzekł, że podanie zamiaru dochodzenia roszczenia o zwrot części nienależnie pobranej opłaty za wydanie karty pojazdu na podstawie kodeksu cywilnego, z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, bądź w inny prawem przewidzianym sposób, uznać należy za wystarczające do wykazania interesu prawnego.

WSA dodał również, że przepisy procedury administracyjnej nakładają na organ obowiązek wydania zaświadczenia, gdy chodzi o potwierdzenie faktów wynikających z prowadzonych przez niego ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Wyjaśnił, iż skoro urząd poucza o przysługującej możliwości zapoznania się z aktami sprawy, to jednocześnie przyznaje, że jest w posiadaniu tych danych (III SA/Gd 850/13).

Wyrok jest nieprawomocny. Przysługuje na niego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.