Uchwała precyzuje przede wszystkim, że adwokat może ustalić ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu przez klienta na podstawie jego oświadczeń. Co więcej, nawet gdy postawione klientowi zarzuty wskazują, że środki, którymi dysponuje, mogą pochodzić z przestępstwa, adwokatowi wolno przyjąć od niego wynagrodzenie za świadczone usługi w celu zapewnienia prawa do obrony, dostępu do sądu oraz właściwej reprezentacji.
Przesądzono też, że nawet porada prawna udzielona takiej osobie przed postawieniem jej zarzutów jest objęta tajemnicą obrończą (choć adwokat nie był jeszcze obrońcą). Tajemnicą obrończą jest także dokumentacja AMS (anty money laundering). Może być ona przekazana organom władzy publicznej jedynie w trybie przewidzianym w ustawie. Jeśli dany dokument objęty jest ustawowymi wyłączeniami, należy umieścić na nim stosowną adnotację. Jeśli do wykonywania obowiązków wynikających z ustawy adwokat upoważnił podmiot zewnętrzny, każdorazowo przed przekazaniem dokumentów do właściwego organu musi potwierdzić upoważnienie.