podstawa prawna: § 13 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 5 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego wobec urzędników państwowych oraz w sprawie komisji dyscyplinarnych i rzeczników dyscyplinarnych (DzU Nr 145, poz. 1628)
Czy członek komisji może zgłosić zdanie odrębne?
Jeden członek komisji dyscyplinarnej ma inne zdanie niż pozostali w sprawie winy obwinionego. Czy w związku z tym może odmówić udziału w głosowaniu nad rodzajem kary? Czy jego postawa może mieć znaczenie w razie odwołania się obwinionego od orzeczenia?
Co do zasady, zadaniem komisji I instancji jest wszechstronne zbadanie sprawy i wyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności. Członkowie komisji mogą, więc przesłuchiwać obwinionego i świadków, badać dokumenty i przeprowadzać inne dowody. Wszystko, aby gruntownie i najbardziej obiektywnie jak tylko się da wyjaśnić sprawę.
Po zamknięciu rozprawy skład orzekający ustala swoje stanowisko w trakcie narady. Zarówno jej przebieg jak i przebieg głosowania są tajne. Podczas narady i głosowania, poza członkami składu orzekającego, obecny może być jedynie protokolant, którym powinien być pracownik urzędu niebędący członkiem komisji, który wyraził zgodę na objęcie tej funkcji.
Orzeczenie zapada większością głosów. Głosowanie odbywa się odrębnie, co do winy i co do kary. Członek składu orzekającego nie może wstrzymać się od głosowania. Może jednak zgłosić zdanie odrębne. Wówczas wzmiankę o tym zamieszcza się w samym orzeczeniu.
Co do odwołania to prawo jego złożenia przysługuje każdemu obwinionemu bez względu na to czy orzeczenie w jego sprawie zapadło jednogłośnie czy też nie. Odwołanie wnosi się do komisji dyscyplinarnej II instancji za pośrednictwem komisji dyscyplinarnej I instancji, która wydała zaskarżone orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem. W odwołaniu można zaskarżyć całość orzeczenia lub jego część.