Dzień dobry, Polsko

Telewizja publiczna i TVN zatrudniają zespoły dziennikarzy i resercherów wyszukujących atrakcyjne tematy, dbają też o udział gwiazd, które w telewizji śniadaniowej opowiedzą o codziennym życiu, kłopotach małżeńskich czy wychowywaniu dzieci.

Jest o co walczyć, bo „Dzień dobry TVN” oraz emitowane w TVP 2 „Pytanie na śniadanie” przyciągają około 650 tysięcy widzów, a najpopularniejsze wydania obu programów potrafią zgromadzić nawet 800 tysięcy osób. Wyniki oglądalności pokazywanej w Jedynce „Kawy czy herbaty” oscylują w okolicach 500 tysięcy. Ten ostatni program ma najdłuższy staż, bo zadebiutował w 1992 roku. „Pytanie na śniadanie” emitowane jest od ośmiu lat, a „Dzień dobry TVN” najkrócej, bo od 2005 roku.

[srodtytul]Dla kobiet, które chcą lepiej żyć[/srodtytul]

Mało kto jednak pamięta, że pierwszą telewizję śniadaniową w Polsce prowadziła na początku lat 90. Alicja Resich-Modlińska. Program nadawany był w soboty na żywo w Dwójce. Wiele telewizyjnych osobowości, jak np. profesor Jerzy Bralczyk, zaczynało tam swoją przygodę z małym ekranem. Od tamtego czasu sporo się jednak w porannych programach zmieniło. – Telewizja śniadaniowa bardziej niż w przeszłości kładzie teraz nacisk na pracę dziennikarzy – mówi Resich-Modlińska, kierująca dziś „Pytaniem na śniadanie”. – Dla mnie najważniejszy jest dobór tematów i trafne ich rozmieszczenie w czasie trwania programu.

– My stawiamy przede wszystkim na aktualność – twierdzi z kolei Remik Maścianica, producent „Dzień dobry TVN”. – Zależy nam, by widzowie nie zastanawiali się, dlaczego poruszamy jakiś temat. Dotyczy to zarówno poradnictwa, show-biznesu, sportu, kultury czy rozrywki. Interesuje nas bieżąca polityka, ale staramy się ją pokazywać w lżejszy sposób, niż robią to kanały informacyjne. Szukamy kontekstu społecznego i obyczajowego. Do studia zamiast polityków zapraszamy ich żony.

TVN kieruje swój poranny program przede wszystkim do mieszkanek dużych miast, młodych, aktywnych, wychowujących dzieci i interesujących się tym, co dzieje się na świecie. – W odróżnieniu od stacji Piotra Waltera, my w telewizji publicznej mamy znacznie szersze pole do działania, bo zasięgiem obejmujemy cały kraj i większą grupę docelową – tłumaczy Resich-Modlińska. – „Pytanie na śniadanie” tworzymy więc z myślą o mieszkańcach metropolii, ale także miast i wsi. Naszymi głównymi odbiorcami są kobiety, które chcą lepiej, nowocześniej i pogodniej żyć. Oczywiście, panowie, którzy według badań stanowią 30 proc. naszych widzów, także znajdą coś dla siebie.

[srodtytul]Jak gwiazda z gwiazdą[/srodtytul]

Tematyka poruszana w telewizjach śniadaniowych jest dosyć zbliżona. Znajdziemy w nich głównie wszelkiego rodzaju porady – od tych dotyczących zdrowia przez urodę i modę po urządzanie wnętrz. Są też tematy ekonomiczne i prawnicze, ale z naciskiem na praktyczne zastosowanie omawianych przepisów. Zawsze znajdzie się miejsce na plotki z życia gwiazd, rekomendacje filmowe i książkowe. Poza tym telewizje śniadaniowe lansują własne gwiazdy i produkowane przez swoją stację hity. W „Dzień dobry TVN” stale goszczą uczestnicy i jurorzy „Tańca z gwiazdami” oraz „You can dance”. Dwójka reklamuje ostatnio serial „Apetyt na życie” i nowe programy rozrywkowe.

– Telewizja śniadaniowa pełni funkcję wizytówki całej anteny i jej zadaniem jest promocja innych programów – wyjaśnia Resich-Modlińska. – Pod tym względem musimy dostosować się do polityki szefostwa stacji i zapraszać gwiazdy seriali oraz produkcji rozrywkowych, które w danym momencie są najważniejsze. Nie ma w tym nic dziwnego, podobnie postępują telewizje na całym świecie. Dla mnie wzorem programu porannego jest „Today” w amerykańskiej NBC. To klasyczna telewizja śniadaniowa, w której oprócz poradnictwa jest miejsce dla gwiazd i elementów talk-show. Pojawiają się w niej politycy, ikony kultury, wybitne osobowości życia publicznego. I bardzo sobie te występy cenią. A prezenterzy „Today” to wielkie telewizyjne gwiazdy.

[srodtytul]Kto komu podbiera pomysły[/srodtytul]

U prowadzących „Pytanie na śniadanie” szefowa ceni profesjonalizm. Zaznacza, że potrafią w rzetelny, dziennikarski sposób podejść do tematów, a przy tym są naturalni i pogodni. W Dwójce każdy dzień tygodnia należy do innej pary prowadzących. To rodzimy, rzadko spotykany na świecie pomysł. Anna Popek występuje z Michałem Olszańskim, Agnieszka Szulim-Badziak z Romanem Czejarkiem, Marzena Rogalska z Łukaszem Nowickim. Pozostałe dwa duety to Beata Sadowska i Jarosław Budnik oraz Paulina Smaszcz-Kurzajewska i Maciej Kurzajewski.

W TVN w dni powszednie program prowadzą Dorota Wellman i Marcin Prokop oraz Jolanta Pieńkowska i Wojciech Jagielski. Stacja ma w odróżnieniu od Dwójki edycję weekendową, o bardziej rozrywkowym charakterze, z większą liczbą gwiazd. Gospodarzami w sobotnie i niedzielne poranki są Magda Mołek i Andrzej Sołtysik oraz Kinga Rusin i Bartosz Węglarczyk.

„Dzień dobry TVN” (poniedziałek – piątek, godz. 8.30 – 11.00) oraz „Pytanie na śniadanie” (poniedziałek – piątek, godz. 8.30 – 10.40) bezpośrednio walczą ze sobą o widzów. Ścigają się w wymyślaniu nowych propozycji. – Moim ostatnim hitem jest „Bita śmietanka towarzyska”, w której spotykają się znani dziennikarze i komentują życie wyższych sfer w Polsce i zagranicą – mówi Alicja Resich-Modlińska. TVN z kolei zaproponował widzom zabawę „Gotuj o wszystko”, której zwycięzca dostanie szansę zostania etatowym kucharzem w porannych blokach. Nie brak wzajemnych zarzutów o kopiowanie pomysłów. – Kiedy wkroczyliśmy na rynek telewizje śniadaniowe były robione w bardzo archaiczny sposób. Nie było od kogo się uczyć. To my pomogliśmykonkurencji zbudować dobry program – uważa Remik Maścianica.

Z boku tej rywalizacji spokojnie przyglądają się autorzy realizowanej według podobnego klucza „Kawy czy herbaty”. Program w TVP 1 emitowany jest dużo wcześniej (poniedziałek – piątek, godz. 6.00, 8.25), ma ugruntowaną pozycję i dużą wierną widownię. Od początku roku nadawany jest z nowego studia, a pary prowadzących tworzą: Iwona Schymalla i Paweł Pochwała, Agata Konarska i Grzegorz Miśtal, Aleksandra Rosiak i Piotr Maślak oraz Paulina Chylewska i Radek Brzózka.

[ramka][b]Kwiaty i napoje, czyli jak to się robi na świecie[/b]

Historia telewizji śniadaniowej liczy ponad pół wieku. Pierwszym i najstarszym tego typu programem jest „Today” amerykańskiej stacji NBC. Zadebiutował na małym ekranie 14 stycznia 1952 roku, stając się wzorcem i punktem odniesienia dla porannych show na całym świecie.

Dziś niemal wszystkie telewizje śniadaniowe, niezależnie od kraju, w jakim są emitowane, wyglądają podobnie. Jest stały zestaw prowadzących, którzy najczęściej występują w damsko-męskich parach. Scenografia przypomina wnętrze nowoczesnego domu – jasnego i przestronnego. Gospodarze przyjmują gości na sofach, ewentualnie zapraszają ich do stołu, na którym stoją kwiaty, często też coś do jedzenia i picia.

Oddzielne miejsce w telewizyjnym studiu zajmuje kuchnia. Tam gwiazdy lub współpracujący z telewizją kucharze pichcą na oczach widzów potrawy i dzielą się sekretami swojej kuchni. Wszystko nadawane jest na żywo. W amerykańskiej telewizji zwykle pierwsza część ma formułę programu towarzyszącego szykowaniu się do pracy czy szkoły. Stąd sporo komunikatów o pogodzie, korkach i utrudnieniach w ruchu oraz krótkich serwisów informacyjnych i ekonomicznych. Druga połowa ma charakter bardziej poradnikowy i skierowana jest przede wszystkim do kobiecej publiczności, która zostaje w domu. Na antenie pojawia się więcej tematów dotyczących wychowywania dzieci, zdrowia, urody, mody, urządzania wnętrz.

„Today” jest pionierem, ale także najchętniej oglądaną telewizją śniadaniową w Stanach Zjednoczonych, która średnio przyciąga przed odbiorniki prawie pięć milionów Amerykanów. Początkowo emitowana była przez dwie godziny, dziś program trwa od 7 do 11. Jego siłą jest tradycja, ale także umiejętność dostosowania się do zmian i wymagań stawianych przez rynek. Producenci dumni są z faktu, że błyskawicznie reagują na bieżące wydarzenia. „Today” relacjonowało m.in. tragedię World Trade Center, dramat Nowego Orleanu zaatakowanego przez huragan Katrina, strzelaninę w liceum w Littleton, śmierć księżnej Diany. Dziś główną parę prowadzących tworzą Matt Lauer (na zdjęciu obok z Julią Roberts) oraz Meredith Vieira. W przeszłości twarzami programu byli m.in. Barbara Walters, Daver Garroway i John Chancellor.

Głównym rywalem „Today” jest emitowany od 1975 roku w telewizji ABC „Good Morning, America”. Studio znajduje się w sercu Nowego Jorku przy Times Square. Od ośmiu lat prowadzą je Robin Roberts i George Stephanopoulos. Ich gośćmi byli m.in. Rihanna, Michael Moore, Michelle Obama. Poza dwoma wspomnianymi programami w Stanach Zjednoczonych działa kilkadziesiąt ogólnokrajowych telewizji śniadaniowych. Każda licząca się stacja ma własną, a lokalne produkcje tego typu trudno zliczyć.

W pozostałych krajach widzowie mają do wyboru kilka konkurencyjnych propozycji. Brytyjczycy oglądają m.in. „BBC Breakfast” oraz „Sunrise” w Sky News. Brazylijczycy – „Bom Dia Brasil”, Francuzi – „Telematin”, Słoweńcy – „Dobre jutro”. W Azji popularne są „Good Morning Hongkong”, „Good Morning Asia”, „Good Morning Nippon” czy „Good Morning Sri Lanka”.

[i]j.rz.[/i][/ramka]