Benedykt: Pozostanę ukryty

Korespondencja z Rzymu

Spotkania papieża z rzymskim klerem oczekiwano z wielką uwagą nie tylko dlatego, że w ten sposób jako biskup Rzymu żegnał się z księżmi swojej diecezji. Dzień wcześniej, podczas nabożeństwa Środy Popielcowej, Benedykt XVI w homilii mówił, że oblicze Kościoła szpecą podziały i jak wyjaśnił: „Mam na myśli grzechy przeciw jedności Kościoła, podziały w Kościele, rywalizację". Dlatego wszyscy oczekiwali, że papież rozwinie ten wątek.

Dokończyć sobór

Papież wszedł do auli Pawła VI niepewnym krokiem, o lasce, i na początku powiedział, że po swej abdykacji pozostanie „ukryty dla świata", a potem wytłumaczył, że stan zdrowia nie pozwolił mu przygotować wielkiego przemówienia, więc ograniczy się do kilku osobistych uwag o Soborze Watykańskim II. I mówił ze swadą, bez kartki przez trzy kwadranse, co zadaje kłam rewelacjom włoskiej prasy o tym, że papież chwilami cierpi na zanik pamięci, nie orientując się, kim jest i gdzie jest.

Sekrety konklawe

Omówił najważniejsze etapy i dokumenty soboru dotyczące liturgii, komunii, ekumenizmu, wolności religijnej, stosunku do innych religii, też współczesnego świata. Stwierdził, że za sprawą mediów praktycznie odbyły się dwa sobory, rzeczywisty i wirtualny – ten, o którym piszą media: zbanalizowany i fałszywy. Dodał, że choć od zakończenia soboru mija prawie pół wieku, nie wszystkie jego decyzje i dokumenty zostały wcielone w życie. I właśnie to, by „dokończyć" sobór i jego reformy, by budować na nich Kościół, przekazał rzymskiemu klerowi jako swój testament. Wielu księży nie kryło łez wzruszenia.

Równocześnie w Watykanie poinformowano, że osobisty sekretarz Benedykta XVI  abp Georg Gaenswein pozostanie u jego boku także po abdykacji. Opuści Pałac Apostolski razem z ustępującym papieżem po południu w ostatnim dniu lutego i zatrzyma się razem z nim w podrzymskiej rezydencji na czas wakatu w Stolicy Apostolskiej i konklawe. Potem, po powrocie do Watykanu, zamieszka razem z emerytowanym biskupem Rzymu w dawnym klasztorze klauzurowym, obecnie remontowanym.

Wszystko o abdykacji Benedykta XVI

Cztery świeckie kobiety, prowadzące obecnie papieski apartament, będą pracować na razie zarówno dla nowego papieża, jak i w rezydencji Josepha Ratzingera. – Rodzina papieska będzie dalej towarzyszyć papieżowi i będzie blisko niego – wyjaśnił rzecznik Watykanu ks. Federico Lombardi.

Benedykt XVI: Kościół jest zeszpecony

Cios w dostojników

Watykaniści i włoskie media słowa papieża o szkodliwych podziałach w Kościele komentują bardzo szeroko i jednoznacznie. Czwartkowy „Corriere della Sera" ogromnym tytułem na pierwszej stronie: „Kościół oszpecony rywalizacją", a „La Repubblica", druga gazeta Włoch, „Papież oskarża: Kościół oszpecony".

Benedykt XVI: Będę ukryty dla świata

Enzo Bianchi, znany pisarz, teolog i założyciel wspólnoty monastycznej z Bose, sugeruje,że Joseph Ratzinger, który podczas pamiętnej drogi krzyżowej w 2005 r. w Koloseum mówił o brudzie w Kościele, jako papież wydał nieprawidłowościom wojnę, ale najwyraźniej przegrał. Watykanista Gian Carlo Svidercoschi idzie dalej i analizuje papieską rezygnację jako cios wymierzony w dostojników kurii. Jak mówi, „papież wyzerował kurię", bo 28 lutego, gdy Benedykt XVI zrezygnuje, swoje funkcje przestaną również sprawować wszyscy szefowie dykasterii i rad papieskich. W ten sposób – pisze wielu włoskich komentatorów – Benedykt XVI oczyścił pole swemu następcy, który będzie mógł dokonać nowych nominacji.

Generalnie wszystkie włoskie media oraz komentatorzy, nawet ci, którzy zajadle atakowali Benedykta XVI za konserwatyzm i nieudolność, teraz przedstawiają go jako biedną, zasługującą na współczucie ofiarę intryg i ambicji swoich współpracowników w kurii. Watykanista Antonio Socci, który już w 2010 r. napisał, że Benedykt XVI zrezygnuje, i uznano go z tego powodu za sensata i szaleńca, pisze teraz o akcie zbiorowej ekspiacji ludzi o nieczystych sumieniach.

Papież spoza Europy?

Podziały i konflikty wewnątrz Kościoła są teraz przedmiotem szczegółowych dociekań włoskich mediów i analiz watykanistów. Najczęściej mówi się i pisze o rywalizacji między włoskim episkopatem a sekretarzem stanu kard. Tarcisio Bertone, który rzekomo ma ambicje przewodzenia włoskiemu Kościołowi.

Osobny rozdział to „toto-papa", czyli spekulacje, kto zostanie papieżem. Padają różne nazwiska, ale faworytem włoskich mediów jest kard. Scola. Fakt, że Benedykt XVI mianował patriarchę Wenecji arcybiskupem Mediolanu, najpotężniejszej włoskiej diecezji, uznano za akt papieskiego namaszczenia. Przeważają opinie, że mimo wysokich notowań kard. Petera Turksona z Ghany, przewodniczącego wpływowej papieskiej Rady Iustitia et Pax, na czarnego papieża jest jeszcze za wcześnie, podobnie jak na innych potencjalnych kandydatów z Afryki. Nieco większe szanse daje się przedstawicielom Ameryki Łacińskiej, gdzie teraz najmocniej bije serce Kościoła i gdzie mieszka niemal połowa z 1,2 mld katolików świata.