Z tego artykułu dowiesz się:
- W jaki sposób superburza geomagnetyczna z 2024 roku wpłynęła na plazmosferę Ziemi?
- Dlaczego regeneracja plazmosfery po superburzy z 2024 roku była rekordowo wolna?
- Jak japońscy naukowcy monitorowali zmiany w polu magnetycznym za pomocą satelity Arase?
Nowa publikacja o skutkach silnych burz geomagnetycznych ukazała się 20 listopada w czasopiśmie „Earth, Planets and Space”. Najnowsza analiza to efekt prac japońskich naukowców, w tym m.in. ekspertów z Instytutu Badań Kosmicznych i Środowiskowych Ziemi Uniwersytetu w Nagoi.
Superburza geomagnetyczna 2024. Najsilniejsze takie zjawisko od dwóch dekad
Najnowsza analiza dotyczy zjawiska, które odnotowano w dniach 10-11 maja 2024 r., a nazwano „burzą Gannon” (na cześć badaczki dr Jennifer L. Gannon) lub „burzą Dnia Matki”. Mowa o wyjątkowo silnej superburzy geomagnetycznej. Jak szacują eksperci, zdarzenie o tej sile pojawia się średnio raz na 20-25 lat. Jak pokazały nowe dane, burza geomagnetyczna z 2024 roku była najsilniejszym tego typu zjawiskiem od ponad dwóch dekad.
Seria odnotowanych w tym czasie burz magnetycznych była efektem kilku silnych rozbłysków słonecznych. Silne wyrzuty plazmy dotarły do Ziemi 10 maja 2024 r. Zjawisko wywołało silne zorze polarne, widoczne w Europie, części Ameryki Północnej, a także w Nowej Zelandii i południowej Afryce. Na obszarze Polski zjawisko zorzy polarnej zostało odnotowane w tym czasie m.in. na wysokości Krakowa (zdjęcia publikowano w social mediach). Burza Gannon miała wpływ na globalną komunikację radiową. Zakłócenia zaobserwowano także w systemach satelitarnych (m.in. sieć Starlink).
Japoński satelita na tropie superburzy
W 2016 roku Japońska Agencja Eksploracji Aerokosmicznej (JAXA) wysłała na orbitę ziemską satelitę Arase. W trakcie geomagnetycznej superburzy 2024 r. urządzeniu udało się pobrać cenne dane o falach plazmowych i zmianach w polu magnetycznym Ziemi. Jak podkreślają japońscy badacze, dzięki lokalizacji satelity po raz pierwszy uzyskano ciągłe, bezpośrednie odczyty dotyczące zmian w plazmosferze (obszarze wewnątrz ziemskiej magnetosfery) podczas superburzy geomagnetycznej. Naukowcy korzystali jednocześnie z naziemnych odbiorników GPS, które monitorowały jonosferę. Zebrane dane pokazały „radykalne zmiany” w plazmosferze.