Identyfikatory, wprowadzane na ogół uchwałami rad miasta, obowiązują w większości miejscowości, w których istnieją strefy płatnego parkowania oraz różnego rodzaju ograniczenia w ruchu na określonych obszarach bądź w wyznaczonych godzinach. Dokumenty te wydają zarządy dróg miejskich i inne miejskie służby, spółki z udziałem miasta, niekiedy prywatne firmy rozliczające się z miastem.
– W Tarnowie są identyfikatory mieszkaniowe (dla stałych mieszkańców w strefach płatnego parkowania), pracownicze, miesięczne i specjalne – mówi Piotr Filip, rzecznik prasowy prezydenta miasta. – Uchwała rady miejskiej wymienia wiele ich typów, od typu A dla mieszkańców strefy po identyfikatory dla pojazdów zaopatrzenia Z.
Abonamenty typu M (dla mieszkańców strefy), O (na okaziciela) i N (dla niepełnosprawnych) stosuje Gdynia, która oprócz tego ma identyfikatory np. dla służb komunalnych. W Szczecinie są bezpłatne roczne abonamenty, m.in. dla osób represjonowanych, pionierów i honorowych obywateli miasta. W Kielcach są identyfikatory M upoważniające do parkowania przez nieograniczony czas na wyznaczonej ulicy. Te z literą I otrzymują osoby niepełnosprawne zameldowane w województwie świętokrzyskim, a S – nieoznakowane pojazdy służb mundurowych i drogowych oraz wojska. – Rocznie wydajemy kilka tysięcy różnych zezwoleń na postój w strefie płatnego parkowania obowiązujących przez 12 miesięcy – informuje Zbigniew Czekaj, zastępca dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg w Kielcach. – Ubiegają się o nie m.in. szefowie rozmaitych instytucji, którzy chcieliby wjeżdżać w miejsca, w których obowiązują zakazy.
Najwięcej problemów nastręczają zezwolenia dla niepełnosprawnych. Poszczególne miasta mają własne przepisy, które mogą być rozmaicie interpretowane. Potrzebna jest ustawa, która by jednolicie uregulowała te kwestie.
Wraz ze wzrostem natężenia ruchu drogowego oprócz stref płatnego parkowania zaczynają się pojawiać zakazy bądź ograniczenia ruchu w określonych godzinach czy na określonych trasach. Taki właśnie zakaz wjazdu do stolicy pojazdów o masie całkowitej powyżej 16 ton w godzinach 7 – 10 oraz 16 – 20 wprowadzono zarządzeniem prezydenta Warszawy z 31 października 2006 r. Wyjątki przewidziano w sytuacjach uzasadnionych procesami technologicznymi, których niezachowanie mogłyby doprowadzić do szkody o wielkich rozmiarach. W 2007 r. wydano w stolicy dla takich pojazdów 7814 identyfikatorów C-16.
