Podmioty zajmujące się działalnością charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, a także organizacje pożytku publicznego mogą uzyskać pomoc publiczną w ten sposób, iż udzielona zostanie im bonifikata od ceny zbywanej przez gminę nieruchomości. Kwestia unormowana jest w art. 68 ust. 1 pkt 2 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=175872]ustawy o gospodarce nieruchomościami[/link]. Organ udzielający bonifikaty powinien zatem zbadać, czy zbywana nieruchomość będzie przeznaczona na cele niezwiązane z działalnością zarobkową.
[srodtytul]Organizacje pożytku publicznego[/srodtytul]
Przykładowo uczelnie wyższe, a zatem podmioty zajmujące się działalnością naukową i badawczo-rozwojową, wnioskując o zbycie nieruchomości z zastosowaniem bonifikaty, wskazują, iż nieruchomość będzie wykorzystywana na cele statutowe. Często jednak statut danej uczelni przewiduje możliwość prowadzenia działalności gospodarczej z przeznaczeniem dochodu na finansowanie tej działalności. Uprawnia ją do tego zapis art. 7 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=178901]ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym[/link]. Powstaje wątpliwość, czy właściwy organ ma kompetencje do zastosowania bonifikaty przy sprzedaży nieruchomości, dysponując jedynie takimi danymi. Nauka prawa rozróżnia działalność non profit od działalności non for profit. Pierwszy z terminów wykorzystywany jest do określania działalności niezarobkowej. Drugim natomiast określa się działalność, która nie jest skierowana na zysk, a zarobek przeznaczany jest w całości na koszty funkcjonowania lub realizację celów statutowych. Przepis art. 68 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami wyraźnie wskazuje, że bonifikata może być udzielona jedynie na działalność o charakterze niezarobkowym. Konieczne jest zatem zbadanie, na jaki cel dany podmiot ma zamiar nieruchomość wykorzystywać. Sprawa jest ułatwiona, gdy o bonifikatę ubiega się podmiot wpisany do rejestru organizacji pożytku publicznego. Te bowiem prowadzą przeważnie działalność o niezarobkowym charakterze.
[srodtytul]Jak kontrolować nabywców[/srodtytul]
Ten stan jest istotny ze względu na przepisy normujące konieczność zwrotu bonifikaty. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 68 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jeżeli nabywca nieruchomości wykorzystał ją na inne cele niż uzasadniające udzielenie bonifikaty przed upływem dziesięciu lat, jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po waloryzacji. Przy udzieleniu bonifikaty rzędu 70 – 90 proc. konieczność jej zwrotu wiąże się z ogromnymi wydatkami finansowymi. Zwłaszcza że żądanie zwrotu bonifikaty jest obligatoryjne. Jedyną możliwością odstąpienia od tej zasady jest uzyskanie zgody właściwej rady lub sejmiku na odstąpienie od żądania zwrotu.
