Nie.

Zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem ?i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, wydanego w formie decyzji administracyjnej. Wynika to z art. 40 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (dalej u.d.p.). Zezwolenia wymaga m.in. umieszczenie w pasie drogowym reklam (art. 40 ust. 2 pkt 3 u.d.p.). Przez reklamę należy rozumieć nośnik informacji wizualnej w jakikolwiek materialnej formie wraz z elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, umieszczony w polu widzenia użytkowników drogi, niebędący znakiem w rozumieniu przepisów o znakach i sygnałach lub znakiem informacyjnym o obiektach użyteczności publicznej ustawionym przez gminę (art. 4 pkt 23 u.d.p.).

Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę. W razie umieszczenia w nim reklamy opłatę ustala się jako iloczyn metrów kwadratowych powierzchni reklamy, liczby dni zajmowania pasa drogowego i stawki opłaty za zajęcie tego pasa. Dla dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, wysokość stawek opłaty za zajęcie 1 m kw. pasa drogowego określa organ stanowiący tej jednostki w drodze uchwały, z tym że stawki opłaty za umieszczenie reklamy nie mogą przekroczyć 10 zł za jeden dzień zajmowania pasa drogowego.

Za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządca drogi wymierza w drodze decyzji administracyjnej karę pieniężną w wysokości dziesięciokrotności wskazanej wyżej opłaty za zajęcie pasa (art. 40 ust. 12 pkt 1 u.d.p.). Organ ma obowiązek pobrać karę w przypadku stwierdzenia stanu faktycznego wskazanego w tym przepisie, bez możliwości jej obniżania (por. m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 lipca ?2013 r., II SA/Gl 620/13). Kara powinna obejmować okres do chwili, gdy brak podstaw do uznania, że pas drogowy został zajęty. Nałożenie tej sankcji wymaga zatem ustalenia, czy pas drogowy był zajmowany, na jakiej powierzchni i jak długo (ile dni) trwało to zajęcie (por. m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 stycznia 2013 r., II GSK 1907/11). W sytuacji gdy organ środkami przewidzianymi w kodeksie postępowania administracyjnego dowiedzie tych okoliczności, a strona nie przedstawi żadnego przeciwdowodu, ustalenia organu dotyczące istnienia przesłanek nałożenia kary można uznać za poprawne (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 stycznia 2013 r., II GSK 2001/11).

Jak wyjaśnił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie ?w wyroku z 14 sierpnia 2013 r. (II SA/Sz 357/13), jeżeli w interesie strony leży zawiadomienie zarządcy drogi o usunięciu z pasa drogowego reklamy, a takie zawiadomienie nie wpływa do organu, nie można automatycznie przyjąć, że reklama nie została usunięta. Brak aktywności strony w ochronie swoich interesów nie zawsze może być automatycznie wykładany na jej niekorzyść i prowadzić do ustalenia kontynuacji stanu bezprawnego zajęcia pasa drogowego.

podstawa prawna: art. 4 pkt 23, art. 40 ustawy z 21 marca 1985 o drogach publicznych (tekst jedn. z 2013, poz. 260 ze zm.).