Z kolei w dworskiej modzie na Krecie w czasach minojskiej cywilizacji (XVII w. p. n.e) kobiece spódnice miały sztywny trapezowy kształt i wyrazistą talię. Natomiast góra sukni była tak wydekoltowana, że odsłaniała całkiem piersi. W takie suknie odziane są bogate damy z minojskiego dworu z fresków w pałacu w Knossos, odkrytych na początku XX wieku przez brytyjskiego archeologa Arthura Evansa. Starannie ufryzowane piękne kobiety mają wplecione we włosy sznury paciorków. Subtelne ozdoby noszą także na szyi i przegubach rąk.
Jeśli dokonamy wielkiego skoku w czasy nowożytne, to na przykład w baroku jedną z najmodniejszych kobiet w całej Europie była Henrietta Maria - Francuzka, która poślubiła w 1625 Karola I, króla Anglii. Możemy ją podziwiać na portrecie namalowanym przez van Dycka – w szmaragdowej sukni o szerokich rękawach i głębokim dekolcie. Za sprawą Henrietty Marii porzucono sztywne stroje z czasów elżbietańskich. Suknie nabrały bardziej miękkiej linii, bo jedwabie wyparły brokaty i ciężkie adamaszki, które spopularyzowała wiek wcześniej w Anglii Elżbieta I. Suknie o nowym kroju i w ulubionych kolorach żony Karola I: brzoskwiniowym, zielonym, niebieskim kopiowano w XVII wieku na wielu europejskich dworach.
Wiek później (około 1750 roku)) oficjalne dworskie suknie nabierają hybrydalnych form – halki na stelażach z obręczami tak poszerzają biodra, że kobiety muszą prześlizgiwać się bokiem przez drzwi. Dopiero pod koniec XVIII wieku neoklasycystyczna moda przywróciła kobietom smukłą sylwetkę dzięki sukniom bliskim ciału.
Ewolucja strojów męskich w ciągu wieków nie ustępowała damskim. Zanim zatriumfował w XIX wieku garnitur, bogactwo kroju, koloru i fantazyjnych ozdób w męskich ubiorach przyprawia o zawrót głowy.
W wieku XX wielka rewolucja w modzie nastąpiła w latach 60., gdy powszechny stał się kult młodości i żadna kobiet nie chciała już wyglądać jak dama w średnim wieku. Dynamizm i nowoczesność oddają fotografie mody np. Johna Cowana i Davida Baileya, a projektanci powszechnie sięgają po tkaniny, wykorzystujące nowe lub eksperymentalne technologie. Triumfy święci mini, jak w kusej sukience z plastiku i metalu Paco Rabanne z 1966 roku, w której kolorowe elementy tworzą ażurowy wzór.
Na przełomie lat 60. i 70. radosny optymizm przyćmiły trudne polityczne doświadczenia – przedłużająca się wojna w Wietnamie i skandal Watergate. W modzie zwycięża wówczas młodzieżowa kontrkultura. Od psychodelicznie barwnych strojów dzieci kwiatów, protestujących przeciw wojnie i pacyfistycznie sławiących miłość, pokój i wolność do wzorów upowszechnianych przez zespoły rockowe , np. Sex Pistoles, którego członkowie występowali na koncertach w podartych T-shirtach z napisami „zniszczenie" i anarchia".
