Reklama

Artur Bartkiewicz: Sondażowe sukcesy marszałka Sejmu. Plan Szymona Hołowni na razie działa

Chińskie powiedzenie mówi, że zamiast walczyć z wrogami, należy usiąść na brzegu rzeki i cierpliwie czekać, aż przypłyną nią ich trupy. Szymon Hołownia zdaje się realizować obecnie polityczny projekt tego właśnie rodzaju.

Aktualizacja: 01.02.2024 20:15 Publikacja: 01.02.2024 16:06

Szymon Hołownia

Szymon Hołownia

Foto: PAP

W sondażu prezydenckim Onetu Szymon Hołownia w ciągu dwóch miesięcy zyskał prawie 13 punktów procentowych poparcia – mniej więcej tyle, ile stracili w tym badaniu jego najpoważniejsi rywale: Rafał Trzaskowski i Mateusz Morawiecki (choć start tego ostatniego w wyborach prezydenckich nie jest oczywiście przesądzony). Wcześniej ukazały się dwa sondaże zaufania: IBRiS dla Onetu i CBOS – zgodne co do tego, że Hołowni Polacy ufają najbardziej. W dodatku w sondażu IBRiS Hołownia osiągnął rekordowy wynik. W czasie, gdy kraj ogarnęła gorączka politycznego konfliktu, marszałek Sejmu ma powody do radości.

Po co Szymonowi Hołowni było stanowisko marszałka Sejmu?

Zwłaszcza że w owych sondażowych sukcesach – jak się zdaje – nie ma przypadku. Hołownia po to właśnie wynegocjował sobie stanowisko marszałka Sejmu na pierwszą połowę kadencji, kosztem stanowiska wicepremiera dla Polski 2050, by wobec spodziewanego szarpania się z kurczowo trzymającym się przy władzy PiS, zajmować pozycję nieco z boku. Marszałek Sejmu to pozycja wiążąca się z prestiżem, ważna ustrojowo, odpowiedzialna – ale stwarzająca też okazję do tego, by siadając w marszałkowskim fotelu, wzbić się nieco ponad poziom, na którym rząd boksuje się z opozycją. I z tej pozycji ubolewać, napominać, apelować oraz kreślić wizje tego, jak państwo działać powinno.

Czytaj więcej

Sondaż prezydencki: Szymon Hołownia zyskuje najwięcej. Rafał Trzaskowski traci

Szymon Hołownia, jako osoba stojąca na czele władzy ustawodawczej, nie musi brudzić sobie rąk trudnymi decyzjami, często budzących wątpliwości prawne, jakie w ramach ekstremalnie trudnej kohabitacji z Andrzejem Dudą i w konfrontacji z wciąż silnym PiS musi podejmować rząd Donalda Tuska i sam premier. A jednocześnie w obecnej sytuacji dużego zainteresowania polityką na szczeblu centralnym jest znacznie bardziej widoczny niż jego najważniejszy rywal w obozie rządzącym w walce o prezydenturę – Rafał Trzaskowski.

Ranking zaufania do polityków styczeń 2024 (CBOS)

Ranking zaufania do polityków styczeń 2024 (CBOS)

Foto: PAP

Reklama
Reklama

Hołownia oczywiście umie sobie pomagać. Marszałek Sejmu pierwsze tygodnie obrad zmienił w swój show, wobec polityków PiS próbujących dokonywać obstrukcji w Sejmie bywał stanowczy, ale jednocześnie uprzejmy (nawet jeśli często była to uprzejmość podszyta złośliwością). Hołownia nie stroni też od konferencji prasowych. Ba, można powiedzieć, że wręcz się w nich lubuje, więc w przestrzeni publicznej pojawia się znacznie częściej, niż wynikałoby to z samego harmonogramu posiedzeń Sejmu.

Czytaj więcej

Sondaż: Rośnie nieufność wobec prezydenta Dudy. Rekordowy wynik Hołowni

Szymon Hołownia po 15 października miał tylko jeden trudny moment

Tak naprawdę jedynym trudnym dla niego momentem była sprawa wygaszenia mandatów Mariusza Kamińskiego i Macieja Wąsika. W tym przypadku istniała groźba, że w Sejmie dojdzie do jakiejś próby sił, przepychanek ze strażą marszałkowską, chaosu, z którego trudno byłoby wyjść komukolwiek z godnością. Ale tu z odsieczą przyszedł mu rząd, który brawurową akcją w Pałacu Prezydenckim wziął na siebie całe odium „prześladowania” polityków PiS, wszystkie późniejsze zarzuty dotyczące więźniów politycznych i tortur. A wobec oskarżeń o tortury wygaszenie mandatu czy anulowanie karty do głosowania wydaje się błahostką.

Prawdopodobnie za półtora roku czeka nas zażarty bój Trzaskowski z Hołownią, którego wynik staje się coraz mniej oczywisty

Co zagraża Szymonowi Hołowni?

Hołowni tak naprawdę grozi obecnie głównie to, że jego sukcesy przychodzą zbyt wcześnie. Do wyborów prezydenckich pozostaje półtora roku – to dużo czasu na popełnienie błędów, uwikłanie się w jakiś kosztowny polityczny konflikt albo po prostu opatrzenie się opinii publicznej i stworzenie wrażenia przesytu. Hołownia już raz tego doświadczył – po wyborach prezydenckich w 2020 roku i jego brawurowym wejściu do świata polityki, w pewnym momencie Polska 2050 zaczęła doganiać i przeganiać PO, ale potem wrócił Donald Tusk i partia Hołowni złapała zadyszkę do tego stopnia, że jeszcze dwa miesiące przed wyborami poważnie rozpatrywano scenariusz, w którym Polska 2050 nawet z PSL nie przekroczy progu 8 proc. Ale jeśli to, co nas nie zabija, czyni nas mocniejszym – to za półtora roku czeka nas zażarty bój Trzaskowskiego z Hołownią, którego wynik staje się coraz mniej oczywisty.

Publicystyka
Roman Kuźniar: Strategia predatora, czyli jak USA zmieniają swoje podejście do wojny
Materiał Promocyjny
MLP Group z jedną z największych transakcji najmu w Niemczech
Publicystyka
Bogusław Chrabota: Nawrocki przegra z łańcuchem?
Publicystyka
Jacek Czaputowicz: Nieoczekiwany sojusz prezydenta Nawrockiego i Konferencji Ambasadorów RP
Publicystyka
Zuzanna Dąbrowska: Jarosław Kaczyński chce przyszponcić z młodzieżą
Materiał Promocyjny
Startupy poszukiwane — dołącz do Platform startowych w Polsce Wschodniej i zyskaj nowe możliwości!
Publicystyka
Dani Dayan: Naszym celem jest zawsze ochrona prawdy
Materiał Promocyjny
Lojalność, która naprawdę się opłaca. Skorzystaj z Circle K extra
Reklama
Reklama
REKLAMA: automatycznie wyświetlimy artykuł za 15 sekund.
Reklama
Reklama