Osłabła legislacyjna biegunka. Nowego prawa mniej o 30 procent

Prawdopodobnie zmalała nie tylko liczba nowych aktów prawnych, ale też ich objętość. Pomiarami tego wskaźnika od wielu lat zajmuje się firma doradczo-audytorska Grant Thornton. Według jej obliczeń, przez pierwsze trzy kwartały 2024 roku objętość ustaw, rozporządzeń i umów międzynarodowych wyniosła 9074 strony maszynopisu. Rok wcześniej w analogicznym okresie uchwalono 25,9 tys. stron nowego prawa. Oznacza to, że tempo przyrostu nowych przepisów przez rok spadło o około 2/3. Jeśli takie tempo utrzymało się też w IV kwartale, oznacza to że w całym 2024 r. uchwalono około 12 tys. stron nowych regulacji. Byłoby to najniższym wynikiem od 2006 r., kiedy legislacja chwilowo wyhamowała po fali zmian prawnych związanych z dołączeniem Polski do Unii Europejskiej w 2004 r.

Czytaj więcej:

Prawo w firmie

Tysiąc ustaw uchwalonych, tylko pięć ocenionych w działaniu

Przeregulowanie rynku zmniejsza bezpi...

Pro

Ochrona przyrody drobiazgowo regulowana

W ostatnich latach szczególnie dużą objętość miały rozporządzenia resortu klimatu i środowiska, ustanawiające obszary ochrony przyrody. Na przykład rozporządzenie dotyczące Pojezierza Myśliborskiego (DzU z 2024 poz. 524) liczy aż 143 strony, z czego 136 zajmują tabele z dokładnymi współrzędnymi geograficznymi oznaczającymi granice obszaru chronionego. W ubiegłym roku ukazało się 40 takich aktów, choć nie były to nowe rozporządzenia, a ich teksty jednolite.

Czytaj więcej

Prawo dla Ciebie

Zalew aktów prawnych jest ogromny. Raport legislacyjny: byliśmy blisko rekordu

W 2023 r. produkcja polskiego prawa zbliżyła się do historycznego rekordu, osiągając objętość pon...

Czy ważna ustawa musi być długa? Ta o sygnalistach ma tylko 17 stron

Sążnista objętość aktu prawnego nie zawsze świadczy o jego doniosłości. Jedna z najbardziej doniosłych ustaw opublikowanych w ubiegłym roku, wprowadzająca ochronę sygnalistów (DzU poz. 928) zmieściła się na 17 stronach. Jeszcze mniej, bo 15 stron liczy nowela prawa autorskiego (DzU poz. 1254) gwarantująca autorom wynagrodzenie za treści wtórnie rozpowszechniane przez wielkie platformy internetowe. Obie te ustawy – mimo pewnych ich wad – redakcja „Rzeczpospolitej” uznała za legislacyjne perły roku.