Wpływ art. 15ze na relacje stron
Skutki epidemii Sars-Cov-2 dotknęły właściwie każdą gałąź gospodarki; nie ominęły na pewno branży nieruchomości komercyjnych. Wprowadzane z dnia na dzień lockdowny, niejasne przepisy dające podstawę do nieraz skrajnie odmiennych interpretacji, brak pewności co do zakresu i czasu obowiązywania planowanych obostrzeń miały niebagatelny wpływ na funkcjonowanie obiektów handlowych.
Prawdziwą tragedią okazał się jednak art. 15ze tzw. Tarczy Antykryzysowej. Doszło do bezprecedensowej ingerencji ustawodawcy w stosunki gospodarcze stron umów najmu. Niezależnie od leksykalnych i prawnych wad ww. przepisu, narzucone odgórnie przez ustawodawcę rozwiązania w nim zawarte doprowadziły do zantagonizowania stron, które latami pracowały nad zbudowaniem i utrzymaniem relacji biznesowych.
Mechanizm przewidziany w art. 15ze, z założenia korzystny dla najemców, i tak doprowadził sporą część korzystających z powierzchni handlowych do skierowania roszczeń dotyczących zmiany umów najmu pod rozstrzygnięcie sądom powszechnym.
Instancja odwoławcza przychylna dla wynajmujących
W ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy mieliśmy okazję zastępować naszych klientów – wynajmujących – w ponad 70 sprawach wynikających z wniosków o zabezpieczenie roszczeń najemców opartych o art. 3571 § 1 k.c. . Statystyki przedstawiają się następująco:
- około 21% orzeczeń wydanych w I instancji uwzględniło wniosek o zabezpieczenie roszczeń najemców w jakiejkolwiek części; pozostałe wnioski (ok. 79%) zostały oddalane w całości;