Trzeba łożyć na małżonka także w czasie separacji

Mąż oświadczył, że uznaje żądanie pozwu do kwoty 650 zł i wniósł o oddalenie powództwa. Zaprzeczył jakoby nadużywał alkoholu i dopuszczał się przemocy wobec małżonki. Przyznał, że dochodziło do kłótni i szarpaniny, w której oboje małżonkowie aktywnie uczestniczyli. Dlatego zdecydował się wyprowadzić z domu. Zabrał tylko rzeczy osobiste, a żonie pozostawił cały wspólny majątek. Podał, że w dalszym ciągu zabezpiecza byt finansowy rodziny – przekazuje środki na utrzymanie swoich synów, a także żony.

W toku procesu R.G. złożył pozew o rozwód. Sąd Okręgowy w Opolu rozwiązał małżeństwo przez rozwód z winy R.G. i zasądził od niego alimenty w kwocie po 1350 zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy również zasądził od R.G. pieniądze, ale tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny za okres od kiedy pozostawali w faktycznej separacji (okres bezpośrednio poprzedzający zabezpieczenie alimentów w sprawie rozwodowej).

W uzasadnieniu sąd przypomniał, iż zgodnie z art. 23 i 27 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie zobowiązani są do wzajemnej pomocy i alimentacji w odpowiedni zakresie także w okresie pozostawiania w separacji faktycznej, jeżeli wymaga tego dobro rodziny i sytuacja osobista jednego z małżonków.

Sąd kierując się zasadą równej stopy życiowej małżonków i biorąc pod uwagę stałe i uzasadnione wydatki pozwanego oraz wskazany przez jego byłą małżonkę koszt zaspokojenia jej usprawiedliwionych potrzeb stwierdził, że należy zasądzić od R.G. za okres bezpośrednio poprzedzający zabezpieczenie alimentów w sprawie rozwodowej kwotę 1350 zł.