Art. 8 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym przyznaje osobom niepełnosprawnym o obniżonej sprawności ruchowej, które są posiadaczami karty parkingowej oraz kierowcom przewożącym te osoby, uprawnienie do niestosowania się do znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu i postoju.
Problem pojawia się, jednak w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 3 lipca 2003 roku w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych. W załączniku do tego rozporządzenia wskazano, iż znaki B-1, B-3, B-3a, B-4, B-10, B-35, B-37, B-38 i B-39 nie dotyczą uprawnionej osoby niepełnosprawnej o ograniczonej sprawności ruchowej oraz kierującego pojazdem przewożącym taką osobę. Jeżeli warunki lokalne uzasadniają ujęcie zakazami wynikającymi z tych znaków również uprawnione osoby niepełnosprawne, to pod znakiem należy umieścić tabliczkę z napisem: „Dotyczy także niepełnosprawnych".
RPO wyjaśnia, iż wskazane przepisy stwarzają możliwość wprowadzenia organizacji ruchu, która faktycznie znosi uprawnienie do niestosowania się przez posiadaczy kart parkingowych do niektórych znaków drogowych. Zdaniem Rzecznika wskazane regulacje stoją w sprzeczności z unormowaniami ustawowymi, i dlatego RPO zaskarżył te przepisy do Trybunału Konstytucyjnego.
W skardze Rzecznik podnosi ponadto, iż kwestionowane przepisy rozporządzenia wprowadzają możliwość stosowania tabliczki z napisem „Dotyczy także niepełnosprawnych", której nie przewiduje rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych. Zatem tabliczka taka nie jest dopuszczalnym elementem znaku drogowego, a przepisy rozporządzenia określające zasady jej stosowania są sprzeczne z Konstytucją, bowiem jak podnosi RPO „wprowadzają możliwość ograniczenia prawa obywateli do korzystania z dobra publicznego, jakim jest droga, za pomocą znaku, który nie jest znakiem drogowym obowiązującym w ruchu drogowym".
