Kierowca będzie badany alkomatem trzykrotnie

Zarządzenie Komendanta Głównego Policji z 21 czerwca tego roku wprowadziło nowy tryb postępowania podczas badania alkomatem kierowców. W myśl przepisów w sytuacji, gdy pierwszy pomiar jest pozytywny i wykazuje wartość równą lub większą od 0,1 mg/dm³, natomiast drugi przeprowadzony po 15 minutach wykazuje wartość zerową – policjant niezwłocznie musi dokonać trzeciego pomiaru tym samym urządzeniem. Gdy trzeci wynik wyniesie 0,00 mg/dm³ – należy uznać, że kierowca nie znajduje się w stanie po użyciu alkoholu, a więc może kontynuować jazdę.

Zobacz treść zarządzenia komendanta głównego policji

W sytuacji kiedy pierwszy pomiar jest pozytywny i wykazuje wartość równą lub większą od 0,1 mg/dm³, natomiast drugi przeprowadzony po 15 minutach wykazuje wartość ponad 0,00 mg/dm³, ale poniżej 0,1 mg/dm³ – policjant niezwłocznie dokonuje trzeciego pomiaru tym samym urządzeniem. Gdy trzeci wynik wyniesie 0,00 mg/ dm³ lub powyżej 0,00 mg/dm³ – należy uznać, że zachodzi uzasadnione podejrzenie, że kierowca w chwili kierowania pojazdem znajdował się w stanie po użyciu alkoholu, a więc policjant podejmie czynności jak w typowej sytuacji ujawnienia nietrzeźwego kierującego.

Stanowisko Instytutu Ekspertyz Sądowych

Taki tryb postępowania został opracowany przede wszystkim w oparciu o stanowisko Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie - informuje serwis EBOS.pl. W opinii instytutu  przyjmowanie alkoholu drogą doustną powoduje, że przez kilka minut od konsumpcji jego zawartość w ustach i górnych odcinkach przewodu pokarmowego jest stosunkowo wysoka. Jeśli zatem w niedługim czasie od zakończenia konsumpcji osoba zostanie poddana badaniu trzeźwości za pomocą podręcznego analizatora wydechu wyposażonego w detektor elektrochemiczny, to uzyskany wynik pomiaru nie będzie w sposób rzeczywisty odzwierciedlał zawartości alkoholu w organizmie. Będzie bo wiem zawyżony w stosunku do rzeczywistej zawartości w organizmie.

Urządzenia stosowane przez policję, np. Alkotest 7410 i Alkosensor IV, nie są wyposażone w mechanizm pozwalający wykryć obecność dodatkowych porcji alkoholu w ustach czy przełyku. W związku tym wynik pierwszego pomiaru musi zostać zweryfikowany drugim pomiarem przeprowadzonym po 15 minutach, który to czas jest wystarczający do wydalenia alkoholu resztkowego zalegającego w jamie ustnej.

W przypadku, gdy pierwszy z pomiarów wskazał na zawartość alkoholu równą lub większą od 0,1 mg/l, drugi nie wykazał obecności alkoholu, jest bardzo wysoce prawdopodobne, że wynik pierwszego pomiaru nie odzwierciedlał w sposób rzeczywisty zawartości alkoholu w ustroju osoby badanej, gdyż spadku stężenia alkoholu od 0,1 mg/l do zera nie można wytłumaczyć procesami metabolicznymi.

Z kolei w sytuacji, kiedy pierwszy wynik badania był równy lub większy od 0,1 mg/l, a drugi był również pozytywny, ale znacznie niższy, np. 0,01 mg/l, w opinii Instytutu Ekspertyz Sądowych w takim przypadku pozostaje wątpliwość, czy stwierdzona różnica jest następstwem wpływu alkoholu zalegającego czy też procesów metabolicznych.

Zasadne więc jest przeprowadzenie trzeciego pomiaru, ale nawet w przypadku, gdy wynik trzeciego pomiaru jest zerowy, nie można jednoznacznie wykluczyć (w oparciu o wcześniejsze pomiary), że osoba badana znajdowała się w stanie po użyciu alkoholu, a zatem nie są spełnione przesłanki uzasadniające odstąpienie od dalszych czynności. Trzeci pomiar (niezależnie od uzyskanego wyniku) w tym przypadku oprócz wartości dowodowej pełni rolę informacyjną. Należy bowiem podkreślić, że porównanie pierwszego wyniku z kolejnymi (w tym również trzeciego zerowego) może być niezwykle pomocne we właściwej ich interpretacji przez ekspertów, a ocena zebranego materiału dowodowego powinna zostać dokonana przez sąd.

Oprócz kluczowej zmiany związanej z trybem postępowania w razie rozbieżności pomiarów, zarządzenie precyzuje również zasady stosowania urządzeń wyposażonych w detektor półprzewodnikowy (np. Alco Blow), dopuszczając możliwość dokonywania badań takimi urządzeniami bez ustnika. Przepisy zostały więc dostosowane do wykorzystywanych przez policjantów w codziennej służbie urządzeń elektronicznych, dokonujących pomiaru bez konieczności kontaktu kierującego z urządzeniem (tzw. pasywny tryb pomiarów).

Po wypadku

Dosyć istotna zmiana dotyczy również zasad dokonywania badań na zawartość alkoholu w organizmie osoby uczestniczącej w wypadku drogowym, w którym są zabici lub ranni. Dotychczas badanie tzw. alkotestem, alkosensorem należało zweryfikować badaniem urządzeniem działającym w oparciu o pomiar spektrofotometryczny w podczerwieni (np. alkomat). Wielokrotnie powodowało to konieczność udania się do jednostki policji, w której urządzenie takie się znajdowało. Dotychczasowe przepisy zarządzenia obligowały również do pobrania krwi lub moczu do badań na zawartość alkoholu, jeżeli kierujący pojazdem uczestniczył w wypadku, w którym jest zabity lub ranny.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, badanie w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu przeprowadza się przy użyciu urządzeń elektronicznych dokonujących pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu. Natomiast zgodnie z ust. 2 tego artykułu badanie krwi lub moczu przeprowadza się, jeżeli stan osoby podlegającej badaniu uniemożliwia jego przeprowadzenie urządzeniem elektronicznym. W związku z tym badanie, o którym mowa w art.128 ustawy, powinno być przeprowadzone przy użyciu urządzenia elektronicznego, a jedynie osoba badana ma prawo żądać od organu kontroli ruchu drogowego przeprowadzenia badania krwi lub moczu.

Mając na względzie obowiązujące przepisy ustawowe, nie zachodzi konieczność każdorazowego pobierania krwi do badań na za wartość alkoholu, jeżeli kierujący pojazdem uczestniczył w wypadku, w którym jest zabity lub ranny. Nie jest również wymagane, aby badanie, o którym mowa w art. 128 ustawy, dokonane urządzeniem działającym na zasadzie elektrodowego utleniania alkoholu, musiało być weryfikowane badaniem dokonanym przy użyciu urządzenia działającego w oparciu o pomiar spektrofotometryczny w podczerwieni.

Nowe przepisy dopuszczają więc możliwość użycia zarówno alkotestu, alkosensora, jak też alkomatu wobec uczestnika wypadku drogowego, przy czym konieczność weryfikacji wyniku uzyskanego z alkotestu, alkosensora – urządzeniem typu alkomat będzie zachodziła jedynie wówczas, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia przestępstwa przez badanego (stan nietrzeźwości) lub badany żąda takiego badania.

W nowym brzmieniu zarządzenia usunięto także zapis o pobraniu krwi od kierującego pojazdem uczestniczącego w wypadku drogowym, w którym jest zabity lub ranny, chyba. że badany żąda pobrania krwi mimo przeprowadzenia badania urządzeniem elektronicznym, stan badanego nie pozwala na przeprowadzenie badania urządzeniem elektronicznym (stan upojenia alkoholowego, choroby układu oddechowego lub inne przyczyny), istnieją przeciw wskazania do użycia urządzenia elektronicznego wynikające ze stanu zdrowia badanego lub badany odmawia poddania się badaniu urządzeniami elektronicznymi.

Czytaj także w serwisie:

Prawo dla Ciebie

»