Za wykonywanie pracy w szczególnych warunkach przewidziane są dwa świadczenia emerytalne.
Pierwsze z nich to emerytura z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach przewidziana w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C42CE8076A5B0864283C7CF4D14C82E1?id=172511]ustawie o emeryturach i rentach z FUS[/link] oraz [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=35684177F399CBA982A68F2A401B06C1?id=71673]rozporządzeniu w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze[/link].
Drugie – to przyznawana od 1 stycznia 2009 r. emerytura pomostowa. Osoba, która była zatrudniona w szczególnych warunkach i nie skorzystała z emerytury przewidzianej w ustawie o emerytach i rentach z FUS, może, przechodząc na emeryturę po ukończeniu wieku 60 lat (kobieta) lub 65 lat (mężczyzna), starać się o rekompensatę, która będzie stanowić dodatek do kapitału początkowego.
[srodtytul]Trzeba udowodnić[/srodtytul]
Od tego, czy udowodni, że przepracowała dany okres (najczęściej 15 lat) w szczególnych warunkach, zależy, czy nabędzie prawo do wspomnianych świadczeń. Ustalając ten okres, [b]ZUS uwzględnia okresy zatrudnienia przy pracach wymienionych w wykazie A lub B (stanowią one załącznik do wspomnianego rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego)[/b]. Jeśli natomiast sprawa ma dotyczyć emerytur pomostowych, bierze również pod uwagę okresy pracy wymienione w załącznikach do ustawy o emeryturach pomostowych.