Świadczenie pielęgnacyjne wynosi 520 zł miesięcznie i nie jest uzależnione od dochodów w rodzinie. Wraz z jego wypłatą odprowadzana jest składka emerytalno-rentowa, która umożliwia nabycie uprawnień emerytalnych. Warto więc złożyć w gminie wniosek wraz z orzeczeniem o niepełnosprawności podopiecznego.
– Oprócz becikowego to najkorzystniejsze świadczenie z ustawy o świadczeniach rodzinnych. Jest wypłacane co miesiąc – zauważa Anna Kwapisz, starszy inspektor ds. świadczeń rodzinnych w Urzędzie Miasta w Gogolinie.
O świadczenie pielęgnacyjne nie może się starać każdy, kto zrezygnuje z pracy, by zajmować się niepełnosprawnym członkiem rodziny. Zgodnie z ustawą z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. DzU z 2006 r. nr 139, poz. 992 ze zm.) przysługuje ono matce albo ojcu wymagającego opieki, a także innym osobom, na których zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym ciąży obowiązek alimentacyjny. Te osoby to krewni w linii prostej (dziadkowie, rodzice, wnuki) i rodzeństwo. Świadczenie przysługuje też opiekunowi faktycznemu dziecka i innej osobie niż spokrewniona w pierwszym stopniu, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, jeżeli najbliższa rodzina nie żyje lub jej członkowie nie zdołają sprawować opieki.
Dostanie je osoba opiekująca się bliskim ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Podopieczny może również mieć orzeczenie o niepełnosprawności ze wskazaniami stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz koniecznością stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Sformułowanie art. 17 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych może być nieco mylące. Ustawodawca wskazał, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje z tytułu „rezygnacji z zatrudnienia". Może je też jednak dostać osoba, która nigdy jeszcze nie pracowała, np. matka niepełnosprawnego dziecka, która nigdy nie była zatrudniona. Przyznane zostanie również studentce zaocznej opiekującej się babcią. Studiowanie w trybie stacjonarnym może być przesłanką odmowy prawa do świadczenia.
