Turcja nie będzie bezczynnie czekać na wybuch wojny

Premier Morawiecki, mówiąc kilka tygodni temu w Sejmie o wydarzeniach na granicy polsko-białoruskiej, stwierdził, że tureckie działania, czyli transport imigrantów, są „w pełnej synchronizacji" z Rosją i Białorusią. Czy to chwilowy kryzys w stosunkach polsko-tureckich czy ich prawdziwy obraz, czyli że Ankara wspiera Mińsk i Moskwę, a nie Warszawę?

Stosunki turecko-polskie nie są nowe. Nasze stosunki dyplomatyczne to ponad sześćset lat. Fundamenty są więc bardzo mocne. Dlatego należałoby spojrzeć na sytuację z szerszej perspektywy. Nie chodzi tylko o tę wielowiekową historię. W 2009 r. została podpisana umowa o partnerstwie strategicznym. Były wtedy inne rządy, inni politycy, ale to, pod czym się podpisaliśmy, wiąże i Polskę, i Turcję. Podczas moich środowych spotkań w Warszawie z prezydentem Dudą i marszałek Witek poruszyliśmy ten temat. Są podpisane umowy i to zabezpiecza nasze stosunki, więc nie ma problemu. Są jednak dwie ważne kwestie, jeżeli chodzi o ten temat. Po pierwsze: kiedy jakiś kraj wypowiada się na jakiś temat, to trzeba dokładnie przeanalizować. Wypowiedzi mają jakąś podstawę, wynikają z jakiejś wiedzy. Druga kwestia: każde państwo ma inną historię, inną wrażliwość. Turcję i Rosję różni geografia, mamy inne wartości. Rosja leży na północ od nas, po drugiej stronie Morza Czarnego, ale jest dla Turcji nie tylko tam, jest i w Syrii, gdzie od lat współpracujemy, i na Kaukazie, i w Azji Środkowej. Stosunki należy utrzymywać, dbając o wrażliwość innych państw. To jest w pewnym sensie utrzymywanie równowagi.