Wzajemne udzielanie poręczeń stanowi częstą praktykę stosowaną przez podmioty należące do tej samej grupy kapitałowej. Stosowanie takiej wewnątrzgrupowej polityki zabezpieczania zobowiązań daje poszczególnym podmiotom wchodzącym w skład grupy szansę na lepszy rozwój, poprzez zwiększenie ich bezpieczeństwa finansowego oraz zdolności kredytowej. Przystępując do takiej wewnątrzgrupowej polityki zabezpieczania zobowiązań należy jednak pamiętać, że uzyskanie poręczenia od podmiotu powiązanego może w pewnych okolicznościach powodować konieczność rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.