Czarna Owca to wydawnictwo nietuzinkowe: jego dorobek skłania w pierwszej chwili do zastanowienia się, czy nie mamy czasem do czynienia z figlem, który zwieść ma pozbawionych poczucia humoru prawicowców. Oficyna, która wydaje – by zestawić kilka tytułów – romans o miłosnym czworokącie pod bezpruderyjnym tytułem „Pieprzyć przyjaciół" oraz poradnik „Zrozumieć psa", „Rozmowy z uzdrawiaczami i szamanami XXI wieku" obok zbioru esejów „Dlaczego jesteśmy ateistami?". Bezpardonowe „Lękajcie się! Ofiary pedofilii w polskim Kościele mówią" Ekke Overbeek oraz ciepłe poradniki Osho w rodzaju „Przemień lęk, złość i zazdrość w twórczą energię"? Wygląda to na toporny żart konserwatysty, który konstruuje sobie oponenta o nazbyt już karykaturalnych rysach i, niewiele myśląc, sięga po nazwiska nieczytanych, lecz znanych Petera Singera i Magdaleny Środy. Mówiąc brutalnie: suchar starowiera.

Ale nie, Czarna Owca, do czerwca roku 2009 działająca pod nazwą „Wydawnictwo Jacek Santorski & Co" naprawdę istnieje i ma się dobrze, w portfolio zaś, prócz Marka Aureliusza i Tomasza Jastruna, ma i Singera, i Środę, i więcej jeszcze. Oficyna, w której do najbardziej rozbudowanych działów należą „Duchowość", „Poradniki erotyczne" i „Kryminały", a do najgłośniejszych pozycji – wydana w roku 2010 „Duża książka o aborcji" Katarzyny Bratkowskiej i Kazimiery Szczuki, wydaje się jakby stworzona dla Houellebecqowskich bohaterów: emocjonująca rozrywka, mnóstwo troski o punkt G i trochę egzotycznego i niewymagającego sacrum – jak nie wyznania afrykańskiego szamana („Z wody i ducha. Rytuały, magia i inicjacja" Malidomy Patrice Somé z plemienia Dagara), to „O śmierci i odrodzeniu. Jak umrzeć bez lęku" lamy Ole Nyhdala, od lat uśmiechającego się do nas olśniewająco z rozklejanych na przystankach plakatów.