„Glina" nr 3 i ta trzecia: Młoda, która potrafi zabić

Lista spojlerów podsunięta recenzentom w zamian za możliwość obejrzenia sześciu odcinków praktycznie uniemożliwia poważne, pogłębione napisanie o serialu „Glina. Nowy rozdział”, które wychodziłoby poza serwitut darmowej promocji. Jednak spróbujmy! 

„Glina. Nowy rozdział”, czyli „Dzień świstaka”

Serial reżyserowany przez Władysława Pasikowskiego z Jerzym Radziwiłowiczem w roli nadinspektora Gajewskiego powraca po przerwie od 2008 r., gdy w pejzażu polskich seriali, w tym kryminalnych, zmieniło się prawie wszystko.

Spojlerem na pewno nie będzie przypomnienie, że fani „Gliny” pod koniec drugiej serii, którą teraz możemy nazwać sezonem, narzekali na temat niejasnej sytuacji głównego bohatera: przeżył czy nie? Na tym tle początek „Nowego rozdziału” robi wrażenie czegoś w rodzaju „Dnia świstaka”.

Trzeci sezon zaczyna się od tego, że najbliżsi współpracownicy Gajewskiego, czyli Banaś (Maciej Stuhr), również w roli byłego zięcia, a także Jóźwiak (Jacek Braciak), obdarzony imieniem Bonifacy, które w serialu nie pada – rozpoczynają śledztwo w sprawie usiłowania zabójstwa swojego dawnego pryncypała, obecnie nie dość, że na emeryturze, to także na OIOM-ie z szansą przeżycia 50-50 proc.

Inteligencja widzów to jest coś, z czym twórcy i producenci powinni się jeszcze liczyć, a każdy inteligentny widz, wiedząc, że Jerzy Radziwiłowicz nie jest halabardnikiem ani w kinie, ani w teatrze, domyśli się chyba, że ze względu na zaangażowanie wybitnego aktora Teatru Narodowego do obsady – Gajewski raczej nie umrze (dystrybutor pozwala na kolportowanie takiej informacji).

Natura nie znosi próżni, czasy się zmieniają, od 2008 r. rozpędu nabrała trzecia fala feminizmu, dlatego gdy Gajewski znajduje się w śpiączce farmakologicznej, a jego życiu zagraża nie tylko ogólnie pojęta śmierć, lecz także nieprzypadkowi przestępcy – wśród pierwszoplanowych glin pojawia się Młoda, czyli Tamara, grana powściągliwie i bardzo dobrze przez Nelę Maciejewską.

„Glina. Nowy rozdział” i ruska onuca

Aktorka wśród swoich atutów ma także znajomość francuskiego i gdy „dziadersi”, czyli Banaś wraz z Jóźwiakiem, będą szukać nie wiadomo kogo w Paryżu północy, czyli w Warszawie – Młoda nie ma problemu, by zadzwonić do policji w Paryżu właściwym i podjąć trop pewnej pięknej damy, która teoretycznie zajmuje się kampaniami marketingowymi i wyborczymi. To jednak nie cała prawda, tylko zasłona dymna prawdziwej działalności.

Aby nikomu nie psuć przyjemności lub zawodu oglądania „Gliny” nr 3, dodam, że w zbiorze głównych postaci znajduje się wiceminister obrony narodowej, chodzi więc o tajemnice wagi państwowej, a także pewna rodzina, której przeszłość w służbach specjalnych uwikłana jest w służbę PRL. Banaś diagnozuje współczesną kontynuację dawnej historii stwierdzeniem, że śmierdzi mu ruską onucą.

W kartotece scenarzysty Macieja Maciejewskiego są inne poważne persony: kandydat francuskich socjalistów na prezydenta, a także białoruski dysydent. W malowniczej zaś scenerii zaułka, gdzie może się kryć tajemnica strzałów do Gajewskiego, znajduje się salon z wróżbami Tarota, zakład pogrzebowy i sklep w przebudowie, który remontuje własnymi rękami były żołnierz oddziałów szybkiego reagowania. Kto jest mordercą?

Ujawnię tylko, że Banaś powtarza jak mantrę: ‚policja nie żartuje!” – wiele bowiem osób, gdy przedstawia radykalną hipotezę, zarzuca mu właśnie żarty. Z żoną się rozszedł, ale córce całkiem serio obiecuje, że bandytów, którzy podnieśli rękę na Gajewskiego dorwie.

Jóźwiak wciąż bywa flegmatyczny, robi notatki w notesie i jest dobrym mężem oraz ojcem córek (nawet gdy go nie ma w domu). W paradoksalnej roli powraca bohater Mariusza Bonaszewskiego, który w przeszłości odbił ukochaną Gajewskiego, czego ona sama potem żałowała. Mimo istotnego zaangażowania emocjonalnego w sprawy dawnego konkurenta ( konflikt interesów!) to właśnie kostyczny lekarz będzie walczył o życie nadinspektora. Czy skutecznie?

Proszę się też spodziewać długiej i atrakcyjnej strzelaniny, śmiertelnie groźnej jazdy pod prąd, co jest też zasadą „zabójców”, czyli glin z wydziału zabójstw, jeśli chcą rozwikłać zagadkę.

W roli szefowej gliniarzy, która chce mieć raczej święty spokój, występuje Renata Dancewicz, byłą żonę Banasia gra Anna Cieślak, zaś specjalistkę medycyny sądowej – Agnieszka Pilaszewska. Jej bohaterka woli kroić trupy w kostnicy niż marchewkę na obiad. Główną złą kreuje Weronika Książkiewicz.

„Glina. Nowy rozdział” oraz dawno temu w Kościele

Najmniej można napisać o kolejnych trzech (nr 4-6) odcinkach trzeciej serii, w której inicjatywę przejmuje Młoda, po tym, jak Banaś i Jóźwiak w uznaniu realnych zasług pozwolą jej mówić do siebie po imieniu i po nazwisku (imię Bonifacy – Jóźwiaka nie pada). Pada za to gęsto trup, z początku – wydaje się, że bezładnie, ale pozory mylą.

Młoda stara się połączyć enigmatyczne wątki, wyjeżdżając poza Warszawę i odkopując sprawę sprzed lat. W malowniczej roli szalonego starca i dawnego policjanta, a także kolegi Gajewskiego ze szkoły policyjnej w Szczytnie powraca Olgierd Łukaszewicz z rozwianym włosem. Jest wątek tajemniczego informatyka, piękności być może wygenerowanej przez AI, a także osoby duchownej, której kariera przez lata urosła aż na poziom kościelnych szczytów.