Nauczycielowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (DzU nr 160, poz. 1080 ze zm.), zwanej dalej ustawą.
Tak wynika z art. 48 ustawy z 26 stycznia 1982 r. – Karta nauczyciela (tekst jedn. DzU z 2006 r. nr 97, poz. 674 ze zm.). Wielu dyrektorów szkół ma jednak problem ze stosowaniem przepisów ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu.
Warunkiem nabycia prawa do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości jest przepracowanie u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego (art. 2 ust. 1 ustawy).
Prawo to mają również pracownicy, którzy zostali zatrudnieni w danym roku kalendarzowym i przepracowali w danej jednostce w ramach stosunku pracy co najmniej sześć miesięcy.
Oni jednak otrzymują „trzynastkę” w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego w trakcie roku. Problem powstaje wówczas, gdy taki nauczyciel nie przepracował sześciu miesięcy, ale było to zgodne z organizacją pracy szkoły albo nastąpiło z powodu jego nieobecności w pracy.